< Psalmet 130 >

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.
Ein Wallfahrtslied. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir:
2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.
»Allherr, höre auf meine Stimme,
3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?
Wenn du, HERR, Sünden behalten willst, o Allherr, wer kann bestehn!
4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.
Doch bei dir ist die Vergebung, auf daß man dich fürchte.
5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.
Ich harre des HERRN, meine Seele harrt, und ich warte auf sein Wort;
6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.
meine Seele harrt auf den Allherrn sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen.
7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.
Sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen harre, Israel, auf den HERRN! Denn beim HERRN ist die Gnade und Erlösung bei ihm in Fülle,
8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.
und er wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.

< Psalmet 130 >