< Psalmet 130 >

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.
Wallfahrtslieder. Aus der Tiefe rufe ich dich, Jahwe,
2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.
Herr, höre auf meine Stimme! Möchten deine Ohren aufmerksam sein auf mein lautes Flehn!
3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?
Wenn du Verschuldungen im Gedächtnis bewahrtest, Jah, Herr, wer kann dann bestehen?
4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.
Vielmehr, bei dir steht die Vergebung, damit man dich fürchte.
5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.
Ich harre auf Jahwe; meine Seele harrt auf sein Wort.
6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.
Innig warte ich auf den Herrn, sehnsüchtiger, als Wächter auf den Morgen, als Wächter auf den Morgen.
7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.
Harre, Israel, auf Jahwe! Denn bei Jahwe ist die Gnade und bei ihm Erlösung in Fülle,
8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.
und er wird Israel erlösen von allen seinen Verschuldungen.

< Psalmet 130 >