Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

En Jérusalem. Des profondeurs de l'abîme, j'ai crié vers toi, Seigneur.

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Seigneur, écoute ma voix; que ton oreille soit attentive à la voix de ma prière.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Si tu regardes nos iniquités, Seigneur, Seigneur, qui soutiendra ton regard?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Car la miséricorde est en toi; à cause de ton nom, je t'ai attendu, Seigneur. Mon âme a mis son attente en ta parole.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Mon âme a espéré dans le Seigneur.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Que depuis la veille du matin jusqu'à la nuit, Israël espère dans le Seigneur.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Car la miséricorde est dans le Seigneur, et une abondante rédemption est en lui.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

Et c'est lui qui rachètera Israël de toutes ses iniquités.