Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Hodočasnička pjesma. Iz dubine, Jahve, vapijem tebi:

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Gospodine, čuj glas moj! Neka pazi uho tvoje na glas moga vapaja!

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Ako se, Jahve, grijeha budeš spominjao, Gospodine, tko će opstati?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Al' u tebe je praštanje, da bi te se bojali.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

U Jahvu ja se uzdam, duša se moja u njegovu uzda riječ.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Duša moja čeka Gospodina više no zoru straža noćna; više no zoru straža noćna

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

nek' Izrael čeka Jahvu. Jer je u Jahve milosrđe i obilno je u njega otkupljenje;

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

on će otkupiti Izraela od svih grijeha njegovih.