< Psalmet 129 >

1 Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:
Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)
2 “Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.
og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!
3 Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.
Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:
4 Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.
„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.
5 U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!
Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.
6 U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;
Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.
7 nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;
Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.
8 dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.
Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“

< Psalmet 129 >