Psalmet 127

1 Në qoftë se Zoti nuk ndërton shtëpinë, me kot lodhen ndërtuesit; në qoftë se Zoti nuk ruan qytetin, më kot e ruanë rojet.

A song of ascents. Of Solomon. Unless the LORD builds the house, its builders labor in vain; unless the LORD protects the city, its watchmen stand guard in vain.

2 Éshtë e kotë që ju të çoheni herët dhe të shkoni vonë për të pushuar dhe për të ngrënë bukën e nxjerrë me punë të rëndë, sepse ai u jep pushim atyre që do.

In vain you rise early and stay up late, toiling for bread to eat— for He gives sleep to His beloved.

3 Ja, bijtë janë një trashëgimi që vjen nga Zoti; fryti i barkut është një shpërblim.

Children are indeed a heritage from the LORD, and the fruit of the womb is His reward.

4 Si shigjeta në duart e një trimi, kështu janë bijtë e rinisë.

Like arrows in the hand of a warrior, so are children born in one’s youth.

5 Lum ai njeri që ka kukurën e tij plot! Ata nuk do të ngatërrohen kur të diskutojnë me armiqtë e tyre te porta.

Blessed is the man whose quiver is full of them. He will not be put to shame when he confronts the enemies at the gate.