Psalmet 126

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.

Наші у́ста тоді були́ повні весе́лощів, а язик наш — співа́ння! Казали тоді між наро́дами: Велике вчини́в Господь з ними!“

3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

Велике вчини́в Господь з нами, — були ра́дісні ми!

4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

Вернися ж із нашим поло́ном, о Господи, немо́в ті джере́ла, на пі́вдень!

5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

Хто сіє з слізьми́, зо спі́вом той жне:

6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

все хо́дить та плаче, хто но́сить торби́ну насіння на по́сів, — та ве́рнеться з співом, хто но́сить снопи́ свої!