< Psalmet 126 >

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.
Pakai in sohchang hochu Jerusalem a ahinlepuilut kitphatchun, hichu mangtoh abang jengin ahi!
2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.
Keiho lungnachim tah’a nuinan kadimset jingun, kipahtah’in la kasauve. Hichun chidang namdang hon asei un, “Pakai in thilloupi kidangtah chu aboldohpeh tauve” atiuve.
3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.
Adih’e, Pakai in thilloupi kidangtah chu eiboldoh pehtauve! Iti kipa uma hitam!
4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.
Neldi gam a twilonglut hon athah semkit bangin O Pakai kanei kagouhou hinkiledoh sah kittan.
5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.
Mitlhi long pum pum a muchituten, kipah thanomtah’a aga akilodiu ahi.
6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.
Kapjing pum a atuding muchi kipoh’a vaikonten, aga hinkipoh pum pum in kipahle thanomtah’in hung kileuhen.

< Psalmet 126 >