Psalmet 122

1 U gëzova kur më thanë: “Shkojmë në shtëpinë e Zotit”.

Grádicsok éneke, Dávidtól. Örvendezek, mikor mondják nékem: Menjünk el az Úr házába!

2 Këmbët tona u ndalën brenda portave të tua, o Jeruzalem.

Ott álltak a mi lábaink a te kapuidban, oh Jeruzsálem!

3 Jeruzalemi është ndërtuar si një qytet i bashkuar mirë,

Jeruzsálem, te szépen épült, mint a jól egybeszerkesztett város!

4 ku ngjiten fiset, fiset e Zotit, për të kremtuar emrin e Zotit.

A hová feljárnak a nemzetségek, az Úrnak nemzetségei, bizonyságul Izráelnek, az Úr nevének tiszteletére.

5 Sepse aty janë vënë fronet për gjykimin, fronet e shtëpisë së Davidit.

Mert ott ülnek az ítélőszékek, Dávid házának székei.

6 Lutuni për paqen e Jeruzalemit, le të begatohen ata që të duan.

Könyörögjetek Jeruzsálem békességéért; legyenek boldogok a téged szeretők!

7 Pastë paqe brenda mureve të tua dhe begati në pallatet e tua.

Békesség legyen a te várfalaid között, csendesség a te palotáidban.

8 Për hir të vëllezërve të mi dhe të miqve të mi tani do të them: “Paqja qoftë te ti”.

Atyámfiaiért és barátaimért hadd mondhassam: béke veled!

9 Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë, unë do të kërkoj të mirën tënde.

Az Úrnak, a mi Istenünknek házáért hadd kivánhassak jót tenéked!