Psalmet 120

1 Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

2 O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

3 Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

4 Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

5 I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

6 Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

7 Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.

Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.