Psalmet 120

1 Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

Cantique des pèlerinages. J'ai invoqué l'Éternel dans ma détresse, Et il m'a exaucé.

2 O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

Éternel, délivre mon âme des lèvres menteuses, De la langue perfide!

3 Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

Quelle sera ta rétribution, Quel sera ton profit, langue perfide?

4 Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

— Les flèches aiguës du guerrier, Avec les charbons ardents du genêt! —

5 I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

Malheureux que je suis, de séjourner dans Mésec, De demeurer sous les tentes de Kédar!

6 Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

Trop longtemps mon âme a demeuré Parmi ceux qui haïssent la paix.

7 Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.

Je veux la paix; mais, dès que j'ouvre la bouche, Ils veulent la guerre!