Psalmet 120

1 Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.