< Psalmet 120 >

1 Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

< Psalmet 120 >