< Psalmet 119 >

1 Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
Aleph. Blahoslavení ti, kteříž jsou ctného obcování, kteříž chodí v zákoně Hospodinově.
2 Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Blahoslavení, kteříž ostříhají svědectví jeho, a kteříž ho celým srdcem hledají.
3 dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
Nečiní zajisté nepravosti, ale kráčejí po cestách jeho.
4 Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
Ty jsi přikázal, aby pilně bylo ostříháno rozkazů tvých.
5 Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
Ó by spraveny byly cesty mé k ostříhání ustanovení tvých.
6 Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
Tehdážť nebudu zahanben, když budu patřiti na všecka přikázaní tvá.
7 Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Oslavovati tě budu v upřímnosti srdce, když se vyučovati budu právům spravedlnosti tvé.
8 Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
Ustanovení tvých budu ostříhati s pilností, toliko neopouštěj mne.
9 Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
Beth. Jakým způsobem očistí mládenec stezku svou? Takovým, aby se choval vedlé slova tvého.
10 Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Celým srdcem svým hledám tebe, nedopouštějž mi blouditi od přikázaní tvých.
11 E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
V srdci svém skládám řeč tvou, abych nehřešil proti tobě.
12 Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
Ty chvály hodný Hospodine, vyuč mne ustanovením svým.
13 Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Rty svými vypravuji o všech soudech úst tvých.
14 Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
Z cesty svědectví tvých raduji se více, než z největšího zboží.
15 Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
O přikázaních tvých přemyšluji, a patřím na stezky tvé.
16 Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
V ustanoveních tvých se kochám, aniž se zapomínám na slovo tvé.
17 Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
Gimel Tu milost učiň s služebníkem svým, abych, dokudž jsem živ, ostříhal slova tvého.
18 Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
Otevři oči mé, abych spatřoval divné věci z zákona tvého.
19 Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
Příchozí jsem na tom světě, neukrývejž přede mnou přikázaní svých.
20 Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
Umdlévá duše má pro žádost soudů tvých všelikého času.
21 Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
Vyhlazuješ pyšné, zlořečené, kteříž bloudí od přikázaní tvých.
22 Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
Odejmi ode mne útržku a potupu, neboť ostříhám svědectví tvých.
23 Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
Také i knížata se zasazují, a mluví proti mně, služebník pak tvůj přemýšlí o ustanoveních tvých.
24 Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
Svědectví tvá zajisté jsou mé rozkoše a moji rádcové.
25 Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
Daleth Přilnula k prachu duše má; obživiž mne podlé slova svého.
26 Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
Cesty své předložilť jsem, a vyslýchals mne; vyuč mne ustanovením svým.
27 Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
Cestě rozkazů tvých dej ať vyrozumívám, a ať přemýšlím o divných skutcích tvých.
28 Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
Rozplývá se zámutkem duše má, očerstviž mne podlé slova svého.
29 Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
Cestu lživou odvrať ode mne, a zákon svůj z milosti dej mi.
30 Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
Cestu pravou jsem vyvolil, soudy tvé sobě předkládám.
31 Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
Svědectví tvých se přídržím, Hospodine, nedejž mi zahanbenu býti.
32 Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
Cestou rozkazů tvých poběhnu, když ty rozšíříš srdce mé.
33 Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
He Vyuč mne, Hospodine, cestě ustanovení svých, kteréž bych ostříhal do konce.
34 Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Dej mi ten rozum, ať šetřím zákona tvého, a ať ho ostříhám celým srdcem.
35 Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
Dej, ať chodím cestou přikázaní tvých; nebo v tom svou rozkoš skládám.
36 Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Nakloň srdce mého k svědectvím svým, a ne k lakomství.
37 Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
Odvrať oči mé, ať nehledí marnosti; na cestě své obživ mne.
38 Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
Potvrď služebníku svému řeči své, kterýž se oddal k službě tvé.
39 Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
Odvrať ode mne pohanění, jehož se bojím; nebo soudové tvoji dobří jsou.
40 Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
Aj, toužím po rozkázaních tvých; dej, ať jsem živ v spravedlnosti tvé.
41 Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
Vav Ó ať se přiblíží ke mně milosrdenství tvá, Hospodine, a spasení tvé vedlé řeči tvé,
42 Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
Tak abych odpovědíti uměl utrhači svému skutkem, že doufání skládám v slovu tvém.
43 Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
A nevynímej z úst mých slova nejpravějšího; neboť na soudy tvé očekávám.
44 Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
I budu ostříhati zákona tvého ustavičně, od věků až na věky,
45 Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
A bez přestání choditi na širokosti, neboť jsem se dotázal rozkazů tvých.
46 Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
Nýbrž mluviti budu o svědectvích tvých i před králi, a nebudu se hanbiti.
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
Nebo rozkoš svou skládám v přikázaních tvých, kteráž jsem zamiloval.
48 Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
Přičinímť i ruce své k přikázaním tvým, kteráž miluji, a přemýšleti budu o ustanoveních tvých.
49 Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
Zajin Rozpomeň se na slovo k služebníku svému, kterýmž jsi mne ubezpečil.
50 Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
Toť jest má útěcha v ssoužení mém, že mne slovo tvé obživuje.
51 Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
Pyšní mi se velmi posmívají, však od zákona tvého se neuchyluji.
52 Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
Neboť se rozpomínám na soudy tvé věčné, Hospodine, kterýmiž se potěšuji.
53 Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
Děsím se nad bezbožnými, kteříž opouštějí zákon tvůj.
54 Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
Ustanovení tvá jsou mé písničky na místě mého putování.
55 O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
Rozpomínám se i v noci na jméno tvé, Hospodine, a ostříhám zákona tvého.
56 Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
Toť mám odtud, abych ostříhal rozkazů tvých.
57 Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
Cheth Díl můj, řekl jsem, Hospodine, ostříhati výmluvnosti tvé.
58 Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Modlívám se milosti tvé v celém srdci: Smiluj se nade mnou podlé slova svého.
59 Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
Rozvážil jsem na mysli cesty své, a obrátil jsem nohy své k tvým svědectvím.
60 Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
Pospíchámť a neodkládám ostříhati rozkazů tvých.
61 Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
Rota bezbožníků zloupila mne, na zákon tvůj se nezapomínám.
62 Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
O půlnoci vstávám, abych tě oslavoval v soudech spravedlnosti tvé.
63 Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
Účastník jsem všech, kteříž se bojí tebe, a těch, kteříž ostříhají přikázaní tvých.
64 O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
Milosrdenství tvého, Hospodine, plná jest země, ustanovením svým vyuč mne.
65 Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
Teth Dobrotivě jsi nakládal s služebníkem svým, Hospodine, podlé slova svého.
66 Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
Pravému soudu a umění vyuč mne, nebo jsem přikázaním tvým uvěřil.
67 Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
Prvé než jsem snížen byl, bloudil jsem, ale nyní výmluvnosti tvé ostříhám.
68 Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
Dobrý jsi ty a dobrotivý, vyuč mne ustanovením svým.
69 Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
Složiliť jsou lež proti mně pyšní, ale já celým srdcem ostříhám přikázaní tvých.
70 Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Zbřidlo jako tuk srdce jejich, já zákonem tvým se potěšuji.
71 Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
K dobrémuť jest mi to, že jsem pobyl v trápení, abych se naučil ustanovením tvým.
72 Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
Za lepší sobě pokládám zákon úst tvých, nežli na tisíce zlata a stříbra.
73 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
Jod Ruce tvé učinily a sformovaly mne, dej mi ten rozum, abych se naučil přikázaním tvým,
74 Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
Tak aby bojící se tebe mne vidouce, radovali se, že na slovo tvé očekávám.
75 Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
Seznávámť, Hospodine, že jsou spravedliví soudové tvoji, a že jsi mne hodně potrestal.
76 Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
Nechať jest již zřejmé milosrdenství tvé ku potěšení mému, podlé řeči tvé mluvené služebníku tvému.
77 Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
Přiďtež na mne slitování tvá, abych živ býti mohl; nebo zákon tvůj rozkoš má jest.
78 U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
Zahanbeni buďte pyšní, proto že lstivě chtěli mne podvrátiti, já pak přemyšluji o přikázaních tvých.
79 Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
Obraťtež se ke mně, kteříž se bojí tebe, a kteříž znají svědectví tvá.
80 Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Budiž srdce mé upřímé při ustanoveních tvých, tak abych nebyl zahanben.
81 Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
Kaph Touží duše má po spasení tvém, na slovo tvé očekávám.
82 Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
Hynou i oči mé žádostí výmluvností tvých, když říkám: Skoro-liž mne potěšíš?
83 Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
Ačkoli jsem jako nádoba kožená v dymu, na ustanovení tvá však jsem nezapomenul.
84 Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
Mnoho-liž bude dní služebníka tvého? Skoro-liž soud vykonáš nad těmi, kteříž mi protivenství činí?
85 Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
Vykopali mi pyšní jámy, kterážto věc není podlé zákona tvého.
86 Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
Všecka přikázaní tvá jsou pravda; bez příčiny mi se protiví, spomoziž mi.
87 Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
Téměřť jsou mne již v nic obrátili na zemi, já jsem však neopustil přikázaní tvých.
88 Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
Podlé milosrdenství svého obživ mne, abych ostříhal svědectví úst tvých.
89 Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
Lamed Na věky, ó Hospodine, slovo tvé trvánlivé jest v nebesích.
90 Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
Od národu do pronárodu pravda tvá, utvrdil jsi zemi, a tak stojí.
91 Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
Vedlé úsudků tvých stojí to vše do dnešního dne, všecko to zajisté jsou služebníci tvoji.
92 Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
Byť zákon tvůj nebyl mé potěšení, dávno bych byl zahynul v svém trápení.
93 Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
Na věky se nezapomenu na rozkazy tvé; jimi zajisté obživil jsi mne.
94 Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
Tvůjť jsem já, zachovávejž mne; nebo přikázaní tvá zpytuji.
95 Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
Očekávajíť na mne bezbožní, aby mne zahubili, já pak svědectví tvá rozvažuji.
96 Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
Každé věci dokonalé vidím skončení; rozkaz tvůj jest přeširoký náramně.
97 Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
Mem Ó jak miluji zákon tvůj, tak že každého dne on jest mé přemyšlování.
98 Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
Nad nepřátely mé moudřejšího mne činíš přikázaními svými; nebo mám je ustavičně před sebou.
99 Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
Nade všecky své učitele rozumnější jsem učiněn; nebo svědectví tvá jsou má přemyšlování.
100 Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
I nad starce opatrnější jsem, nebo přikázaní tvých ostříhám.
101 Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
Od každé cesty zlé zdržuji nohy své, abych ostříhal slova tvého.
102 Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
Od soudů tvých se neodvracuji, proto že ty mne vyučuješ.
103 Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
Ó jak jsou sladké dásním mým výmluvnosti tvé, nad med ústům mým.
104 Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
Z přikázaní tvých rozumnosti jsem nabyl, a protož všeliké cesty bludné nenávidím.
105 Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
Nun Svíce nohám mým jest slovo tvé, a světlo stezce mé.
106 Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
Přisáhl jsem, což i splním, že chci ostříhati soudů spravedlnosti tvé.
107 Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
Ztrápenýť jsem přenáramně, Hospodine, obživiž mne vedlé slova svého.
108 O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
Dobrovolné oběti úst mých, žádám, oblib, Hospodine, a právům svým vyuč mne.
109 Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
Duše má jest v ustavičném nebezpečenství, a však na zákon tvůj se nezapomínám.
110 Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
Polékli jsou mi bezbožní osídlo, ale já od rozkazů tvých se neodvracím.
111 Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Za dědictví věčné ujal jsem svědectví tvá, neboť jsou radost srdce mého.
112 Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Naklonil jsem srdce svého k vykonávání ustanovení tvých ustavičně, až i do konce.
113 Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
Samech Výmyslků nenávidím, zákon pak tvůj miluji.
114 Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
Skrýše má a pavéza má ty jsi, na slovo tvé očekávám.
115 Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
Odstuptež ode mne nešlechetníci, abych ostříhal přikázaní Boha svého.
116 Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
Zdržujž mne podlé slova svého, tak abych živ byl, a nezahanbuj mne v mém očekávání.
117 Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
Posiluj mne, abych zachován byl, a patřil k ustanovením tvým ustavičně.
118 Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
Potlačuješ všecky ty, kteříž odstupují od ustanovení tvých; neboť jest lživá opatrnost jejich.
119 Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
Jako trůsku odmítáš všecky bezbožníky země, a protož miluji svědectví tvá.
120 Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
Děsí se strachem před tebou tělo mé; nebo soudů tvých bojím se.
121 Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
Ajin Èiním soud a spravedlnost, nevydávejž mne mým násilníkům.
122 Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
Zastup sám služebníka svého k dobrému, tak aby mne pyšní nepotlačili.
123 Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
Oči mé hynou čekáním na spasení tvé, a na výmluvnost spravedlnosti tvé.
124 Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
Nalož s služebníkem svým vedlé milosrdenství svého, a ustanovením svým vyuč mne.
125 Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
Služebník tvůj jsem já, dejž mi rozumnost, abych uměl svědectví tvá.
126 Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
Èasť jest, abys se přičinil, Hospodine; zrušili zákon tvůj.
127 Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
Z té příčiny miluji přikázaní tvá více nežli zlato, i to, kteréž jest nejlepší.
128 Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
A proto, že všecky rozkazy tvé o všech věcech pravé býti poznávám, všeliké stezky bludné nenávidím.
129 Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
Pe Předivnáť jsou svědectví tvá, a protož jich ostříhá duše má.
130 Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
Začátek učení tvého osvěcuje, a vyučuje sprostné rozumnosti.
131 Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
Ústa svá otvírám, a dychtím, nebo přikázaní tvých jsem žádostiv.
132 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
Popatřiž na mne, a smiluj se nade mnou podlé práva těch, kteříž milují jméno tvé.
133 Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
Kroky mé utvrzuj v slovu svém, a nedej, aby nade mnou panovati měla jaká nepravost.
134 Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
Vysvoboď mne z nátisků lidských, abych ostříhal rozkazů tvých.
135 Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
Zasvěť tvář svou nad služebníkem svým, a ustanovením svým vyuč mne.
136 Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
Potůčkové vod vyplývají z očí mých příčinou těch, kteříž neostříhají zákona tvého.
137 Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
Tsade Spravedlivý jsi, Hospodine, a upřímý v soudech svých.
138 Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
Ty jsi vydal spravedlivá svědectví svá, a vší víry hodná.
139 Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Až svadnu, tak horlím, že se zapomínají na slovo tvé nepřátelé moji.
140 Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
Zprubovanáť jest řeč tvá dokonale, tou příčinou ji miluje služebník tvůj.
141 Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
Maličký a opvržený jsem já, však na rozkazy tvé se nezapomínám.
142 Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
Spravedlnost tvá jest spravedlnost věčná, a zákon tvůj pravda.
143 Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
Ssoužení a nátisk mne stihají, přikázaní tvá jsou mé rozkoše.
144 Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
Spravedlnost svědectví tvých trvá na věky; dej mi z ní rozumnosti nabýti, tak abych živ býti mohl.
145 Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Koph Z celého srdce volám, vyslyšiš mne, ó Hospodine, abych ostříhal ustanovení tvých.
146 Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
K tobě volám, vysvoboď mne, abych šetřil svědectví tvých.
147 Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
Předstihám svitání a volám, na tvéť slovo očekávám.
148 Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
Předstihají oči mé bdění proto, abych přemýšlel o výmluvnostech tvých.
149 Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Hlas můj slyš podlé svého milosrdenství, Hospodine, podlé soudů svých obživ mne.
150 Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
Přibližují se následovníci nešlechetnosti, ti, kteříž se od zákona tvého vzdálili.
151 Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
Ty blíže jsi, Hospodine; nebo všecka přikázaní tvá jsou pravda.
152 Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
Jižť to dávno vím o svědectvích tvých, že jsi je stvrdil až na věky.
153 Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
Reš Popatřiž na mé trápení, a vysvoboď mne; neboť se na zákon tvůj nezapomínám.
154 Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
Zasaď se o mou při, a ochraň mne; pro řeč svou obživ mne.
155 Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
Dalekoť jest od bezbožných spasení, nebo nedotazují se na ustanovení tvá.
156 Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
Slitování tvá mnohá jsou, Hospodine; podlé soudů svých obživ mne.
157 Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
Jakžkoli jsou mnozí protivníci moji a nepřátelé moji, však od svědectví tvých se neuchyluji.
158 I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
Viděl jsem ty, kteříž se převráceně měli, velmi to těžce nesa, že řeči tvé neostříhali.
159 Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
Popatřiž, žeť rozkazy tvé miluji, Hospodine; podlé milosrdenství svého obživ mne.
160 Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
Nejpřednější věc slova tvého jest pravda, a na věky trvá všeliký úsudek spravedlnosti tvé.
161 Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Šin Knížata mi se protiví bez příčiny, však slova tvého děsí se srdce mé.
162 Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
Já raduji se z řeči tvé tak jako ten, kterýž dochází hojné kořisti.
163 Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
Falše pak nenávidím, a jí v ohavnosti mám; zákon tvůj miluji.
164 Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
Sedmkrát za den chválím tě z soudů tvých spravedlivých.
165 Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
Pokoj mnohý těm, kteříž milují zákon tvůj, a nemají žádné urážky.
166 O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
Očekávám na spasení tvé, Hospodine, a přikázaní tvá vykonávám.
167 Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
Ostříhá duše má svědectví tvých, nebo je velice miluji.
168 Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
Ostříhám rozkazů tvých a svědectví tvých; nebo všecky cesty mé jsou před tebou.
169 Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
Thav Předstupiž úpění mé před oblíčej tvůj, Hospodine, a podlé slova svého uděl mi rozumnosti.
170 Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
Vejdiž pokorná prosba má před tvář tvou, a vedlé řeči své vytrhni mne.
171 Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
I vynesou rtové moji chválu, když ty mne vyučíš ustanovením svým.
172 Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
Zpívati bude i jazyk můj slovo tvé, a že všecka přikázaní tvá jsou spravedlnost.
173 Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
Budiž mi ku pomoci ruka tvá; neboť jsem sobě zvolil přikázaní tvá.
174 Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
Toužím po spasení tvém, Hospodine, a zákon tvůj jest rozkoš má.
175 Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
Živa bude duše má, a bude tě chváliti, a soudové tvoji budou mi na pomoc.
176 Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.
Bloudím jako ovce ztracená, hledejž služebníka svého, neboť se na přikázaní tvá nezapomínám.

< Psalmet 119 >