Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Ó Deus do meu louvor, não te cales,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Pois a boca do ímpio e a boca do enganador estão abertas contra mim: tem falado contra mim com uma língua mentirosa.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Eles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Em recompensa do meu amor são meus adversários: mas eu faço oração.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

E me deram mal pelo bem, e ódio pelo meu amor.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Põe sobre ele um ímpio, e Satanás esteja à sua direita.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Quando for julgado, saia condenado; e a sua oração se lhe torne em pecado.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Sejam órfãos os seus filhos, e viúva sua mulher.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus lugares desolados.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem favoreça os seus órfãos.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Desapareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Esteja na memória do Senhor a iniquidade de seus pais, e não se apague o pecado de sua mãe.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desaparecer a sua memória da terra.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Porquanto não se lembrou de fazer misericórdia; antes perseguiu ao varão aflito e ao necessitado, para que pudesse até matar o quebrantado de coração.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Visto que amou a maldição, ela lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ela se afaste dele.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Assim como se vestiu de maldição, como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Seja para ele como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Seja este o galardão dos meus contrários, da parte do Senhor, e dos que falam mal contra a minha alma.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericórdia é boa; livra-me,

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Pois estou aflito e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emagrece.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

E ainda lhes sou opróbrio; quando me contemplam, movem as cabeças.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericórdia.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Amaldiçoem eles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Vistam-se os meus adversários de vergonha, e cubram-se com a sua própria confusão como com uma capa.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Louvarei grandemente ao Senhor com a minha boca: louva-lo-ei entre a multidão.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Pois se porá à mão direita do pobre, para o livrar dos que condenam a sua alma.