Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Dio della mia lode, non tacere, Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

poiché contro di me si sono aperte la bocca dell'empio e dell'uomo di frode; parlano di me con lingua di menzogna.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Mi investono con parole di odio, mi combattono senza motivo.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

In cambio del mio amore mi muovono accuse, mentre io sono in preghiera.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Mi rendono male per bene e odio in cambio di amore.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Suscita un empio contro di lui e un accusatore stia alla sua destra.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Citato in giudizio, risulti colpevole e il suo appello si risolva in condanna.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Pochi siano i suoi giorni e il suo posto l'occupi un altro.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

I suoi figli rimangano orfani e vedova sua moglie.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Vadano raminghi i suoi figli, mendicando, siano espulsi dalle loro case in rovina.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

L'usuraio divori tutti i suoi averi e gli estranei faccian preda del suo lavoro.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Nessuno gli usi misericordia, nessuno abbia pietà dei suoi orfani.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

La sua discendenza sia votata allo sterminio, nella generazione che segue sia cancellato il suo nome.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

L'iniquità dei suoi padri sia ricordata al Signore, il peccato di sua madre non sia mai cancellato.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Siano davanti al Signore sempre ed egli disperda dalla terra il loro ricordo.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Perché ha rifiutato di usare misericordia e ha perseguitato il misero e l'indigente, per far morire chi è affranto di cuore.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Ha amato la maledizione: ricada su di lui! Non ha voluto la benedizione: da lui si allontani!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Si è avvolto di maledizione come di un mantello: è penetrata come acqua nel suo intimo e come olio nelle sue ossa.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Sia per lui come vestito che lo avvolge, come cintura che sempre lo cinge.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Sia questa da parte del Signore la ricompensa per chi mi accusa, per chi dice male contro la mia vita.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Ma tu, Signore Dio, agisci con me secondo il tuo nome: salvami, perché buona è la tua grazia.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Io sono povero e infelice e il mio cuore è ferito nell'intimo.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Scompaio come l'ombra che declina, sono sbattuto come una locusta.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Le mie ginocchia vacillano per il digiuno, il mio corpo è scarno e deperisce.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Sono diventato loro oggetto di scherno, quando mi vedono scuotono il capo.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Aiutami, Signore mio Dio, salvami per il tuo amore.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Sappiano che qui c'è la tua mano: tu, Signore, tu hai fatto questo.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Maledicano essi, ma tu benedicimi; insorgano quelli e arrossiscano, ma il tuo servo sia nella gioia.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Sia coperto di infamia chi mi accusa e sia avvolto di vergogna come d'un mantello.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Alta risuoni sulle mie labbra la lode del Signore, lo esalterò in una grande assemblea;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

poiché si è messo alla destra del povero per salvare dai giudici la sua vita.