Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Ein Psalm Davids, vorzusingen. Gott, mein Ruhm, schweige nicht!

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Denn sie haben ihr gottloses und falsches Maul wider mich aufgetan und reden wider mich mit falscher Zunge.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Und sie reden giftig wider mich allenthalben und streiten wider mich ohne Ursache.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Dafür, daß ich sie liebe, sind sie wider mich; ich aber bete.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Sie beweisen mir Böses um Gutes und Haß um Liebe.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Setze Gottlose über ihn; und der Satan müsse stehen zu seiner Rechten!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Wer sich denselben lehren läßt, des Leben müsse gottlos sein, und sein Gebet müsse Sünde sein.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Seiner Tage müssen wenig werden, und sein Amt müsse ein anderer empfangen.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Seine Kinder müssen Waisen werden und sein Weib eine Witwe.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Seine Kinder müssen in der Irre gehen und betteln und suchen, als die verdorben sind.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Es müsse der Wucherer aussaugen alles, was er hat; und Fremde müssen seine Güter rauben.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Und niemand müsse ihm Gutes tun, und niemand erbarme sich seiner Waisen.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Seine Nachkommen müssen ausgerottet werden; ihr Name müsse im andern Glied vertilget werden.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Seiner Väter Missetat müsse gedacht werden vor dem HERRN, und seiner Mutter Sünde müsse nicht ausgetilget werden.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Der HERR müsse sie nimmer aus den Augen lassen, und ihr Gedächtnis müsse ausgerottet werden auf Erden,

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

darum daß er so gar keine Barmherzigkeit hatte, sondern verfolgte den Elenden und Armen und den Betrübten, daß er ihn tötete.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Und er wollte den Fluch haben, der wird ihm auch kommen; er wollte des Segens nicht, so wird er auch ferne von ihm bleiben.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Und zog an den Fluch wie sein Hemd; und ist in sein Inwendiges gegangen wie Wasser und wie Öl in seine Gebeine.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

So werde er ihm wie ein Kleid, das er anhabe, und wie ein Gürtel, da er sich allewege mit gürte.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

So geschehe denen vorn HERRN, die mir wider sind, und reden Böses wider meine Seele.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Aber du, HERR HERR, sei du mit mir um deines Namens willen; denn deine Gnade ist mein Trost; errette mich!

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Denn ich bin arm und elend; mein Herz ist erschlagen in mir.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Ich fahre dahin wie ein Schatten, der vertrieben wird, und werde verjaget wie die Heuschrecken.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Meine Kniee sind schwach von Fasten; und mein Fleisch ist mager und hat kein Fett.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Und ich muß ihr Spott sein; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Stehe mir bei, HERR, mein Gott; hilf mir nach deiner Gnade,

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

daß sie inne werden, daß dies sei deine Hand, daß du, HERR, solches tust.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Fluchen sie, so segne du. Setzen sie sich wider mich, so müssen sie zuschanden werden; aber dein Knecht müsse sich freuen.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Meine Widersacher müssen mit Schmach angezogen werden und mit ihrer Schande bekleidet werden wie mit einem Rock.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Ich will dem HERRN sehr danken mit meinem Munde und ihn rühmen unter vielen;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

denn er stehet dem Armen zur Rechten, daß er ihm helfe von denen, die sein Leben verurteilen.