< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Hold not thy peace, O God of my praise,
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
for they have opened against me the mouth of the wicked and the mouth of deceit. They have spoken to me with a lying tongue.
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
They have also encompassed me about with words of hatred, and fought against me without a cause.
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
For my love they are my adversaries, but I make prayer.
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Set thou a wicked man over him, and let an adversary stand at his right hand.
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
When he is judged, let him come forth guilty, and let his prayer be turned into sin.
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Let his days be few, and let another take his office.
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Let his sons be fatherless, and his wife a widow.
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
Let his sons be vagabonds, and beg, and let them seek out of their desolate places.
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Let a creditor exact all that he has, and let strangers make spoil of his labor.
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Let there be none to extend kindness to him, nor let there be any to have pity on his fatherless sons.
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Let his posterity be cut off. In the generation following let their name be blotted out.
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out.
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth,
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
because he did not remember to show kindness, but persecuted the poor and needy man, and the broken in heart, to kill.
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Yea, he loved cursing, and it came to him. And he did not delight in blessing, and it was far from him.
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
He also clothed himself with cursing as with his garment, and it came into his inward parts like water, and like oil into his bones.
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
Let it be to him as the raiment with which he covers himself, and for the belt with which he is girded continually.
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
This is the reward of my adversaries from Jehovah, and of those who speak evil against my soul.
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name's sake. Because thy loving kindness is good, deliver thou me,
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
for I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
I am gone like the shadow when it declines. I am tossed up and down as the locust.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
My knees are weak through fasting, and my flesh fails of fatness.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
I also have become a reproach to them. When they see me, they shake their head.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Help me, O Jehovah my God. O save me according to thy loving kindness,
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
that they may know that this is thy hand, that thou, Jehovah, have done it.
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Let them curse, but bless thou. When they arise, they shall be put to shame, but thy servant shall rejoice.
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Let my adversaries be clothed with dishonor, and let them cover themselves with their own shame as with a robe.
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
I will give great thanks to Jehovah with my mouth. Yea, I will praise him among the multitude.
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
For he will stand at the right hand of the needy, to save him from those who judge his soul.

< Psalmet 109 >