Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

O Pathen koiham kathangvah ding, kei a kon in thipbeh leh gamla tah in umdan lang,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

miphalouten eihousetna thujou eiseikhum teng u jong le thipbeh in umdan.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Thet umtah thucheng ho pum in eiumkim vel un, ajeh beihel’in eikisat piuvin ahi.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Keiman amaho hi kangailui amaho dinga kataolai hin amahon thepmosah teiding leh suhmang dingin eigong jingun ahi.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Amahon thilpha kabol ho thilse jengin eilethuh’un, kangailutna hi vetda nan eithuh’un ahi.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Amahon asei un, “Ama doudin miphalou khat hintungdoh un, achungthu kitan theina dinga athepmo sahding hinsol’un” atiuve.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Achungthu akitan teng amahi thepmosah uhitin, ataona chu chonsetnin simmu hite,

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Akum lhomsah uhite, michomkhat ama munna dinsah’u hite,

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

achate paneilou hisah uhitin aji meithai hisah’u hite,

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

achate khutdo a moh vahlele hiu henlang, in gem in vah mang jeng uhen.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Bat le tham houvin ainn alou chuleh anei agou kichom u hen, kholgam mihon asum lodoh jouse lahpeh uhen,

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

koimachan lungset dauhen; koimachan paneilouva um achate chu khoto dauhen.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Ason apah jouse thisoh hen. A in sung pumpiu min jong akhang cheh a din lah doh in um mai hen.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Pakai in apateu chonsetna ngaidam hihbeh hen, anu-u chonsetna jong lekhabua kon in kikahdoh hihbeh hen,

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Pakai in achonsetnau geldoh jinghen, chuleh aminjong mihemten geldoh hihbeh hen.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Ajeh chu mi koima ngailut aneipoi, aman mivaichaho leh tahlelte abol genthei e, chuleh lung gentheite thina a adellut e.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Ama mi samset athanom in; tun nang ama sugoi tan. Aman midang phatthei aboh khapoi; tun nangman ama jong phattheiboh hih in.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Mi sapset hi amadinga aponsil, atwidon, abuneh tobanga angaito ahitai.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Tun amisapsetna chu hung kile henlang ama chunga pon bangin behdoh henlang angonga kong gah bangin kikhitchah hen,

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Tun hiche sapsetna hochu eiseise hole eidem demho chungah Pakai engbolna chujohen.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Hinla O thneipen Pakai neidin pi in, nangma min khoto najal chun! Neihuh doh in ajeh chu nangma hi chutobangtah a pha le kitah nahi.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Ajeh chu keimahi mivaicha le tahlel tah kahin kalungthim hi ana behseh jenge.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Nilhah langa nisa lim achemang bang a mangthah ding kahi, min khaokhopi apaidoh banga eikipaidoh ahitai,

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Ka ann ngol na-a kon in kakengpah ho kisan atha aumtapon kavunleh kagu keubou kahitai.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Keima hi muntin a mi totnopna bep kahitan amahon eimu tenguleh noisena’in alu-u eiheikhum jiuvin ahi.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Neikithopin O Pakai ka Pathen! Nami ngailutna longlou chun neihuhdoh’in.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Pakai nangin kachunga hi nangma natohmong ahi ti ahetchet nadiuvin musah’in.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Hiteng chuleh amahon eisapset nom ujongleh eisamseuhen ajeh chu nangman phatthei neiboh ding ahinai. Amahon eihin delkhum tenguleh jumna akimudiu ahi. Ahinla nasoh keimavang kipah a kagalkai ding ahi.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Eitaitom jingho vang jumna ponbanga akikhu khumdiu ahin, suhnem a aum nao chun ponbanga atomkhudiu ahi.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Ahinla kenvang Pakai kom a kipathu kasei jingding mijouse kom a kasei choile ding ahi.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Ajeh chu Aman tahlelte adinpi jingin suhmang ding gohoa kon in ahuhdoh jingin ahi.