Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.