Psalmet 108

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

David ih Saam laa. Aw Sithaw, ka palungthin loe cak; ka hinghaih boih hoiah nang pakoehhaih laa to ka sak han.

2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

Katoeng hoi tamoinawk, angthawk oh! Kai loe khawnthaw ah kang thawk han.

3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

Aw Angraeng, kaminawk salakah, nang kang pakoeh han; acaeng kaminawk salakah nang pakoehhaih laa to ka sak han.

4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

Na palungnathaih loe len moe, van pongah doeh sang kue; na loktang lok loe van khoek to phak.

5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

Aw Sithaw, nang loe vannawk pongah sang nasoe; na lensawkhaih long nui boih ah om nasoe.

6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

Na palung ih kaminawk pahlong thai hanah, na bantang ban hoiah pahlong ah loe, ka lok hae na tahngai pae ah.

7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

Sithaw loe angmah ih hmuenciim hoiah lokthuih boeh; kai loe kang hoe han; Shekem to pakhoih moe, Sukkoth azawn to ka tah han.

8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

Gilead loe kai ih ni; Manasseh doeh kai ih ni; Ephraim loe ka lu thacakhaih lumuek ah oh; Judah loe kai ih kaalok patukkung ah oh.

9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.

Moab loe khok kam saehhaih sabae kathuk ah oh; Edom nuiah kaimah ih khokpanai to ka vah han; Philistia nuiah pazawkhaih hoiah ka hangh han.

10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Sipae kacak vangpui thungah mi mah maw na zae tih? Mi mah maw Edom prae ah na caeh haih tih?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Aw Sithaw, nangmah na ai maw kaicae hae pahnawt sut? Kaicae ih misatuh kaminawk hoi nawnto caeh ai ah kaom kami doeh, nang na ai maw?

12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

Raihaih thung hoiah ka loih o thai hanah, na bom ah; kami mah abomhaih loe azom pui ni.

13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

Kaicae loe Sithaw rang hoiah misa ka hoih o tih; kaicae ih misanawk to anih na tii pae tih.