Psalmet 107

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Alabad al SEÑOR, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.

2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

Diganlo los redimidos del SEÑOR, los que ha redimido del poder del enemigo,

3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

y los ha congregado de las tierras, del oriente y del occidente, del aquilón y del mar.

4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, sin hallar ciudad en dónde vivir.

5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

Hambrientos y sedientos, su alma desfallecía en ellos.

6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

Y clamaron al SEÑOR en su angustia, los libró de sus aflicciones.

7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

Los dirigió por camino derecho, para que viniesen a ciudad de habitación.

8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

Alaben al SEÑOR por su misericordia; y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

Porque sació al alma menesterosa, y llenó de bien al alma hambrienta.

10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte aprisionados, en aflicción y en hierros,

11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

por cuanto fueron rebeldes a las palabras del SEÑOR, y aborrecieron el consejo del Altísimo.

12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

Por eso quebrantó él con trabajo sus corazones, cayeron y no hubo quién los ayudase.

13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

Luego que clamaron al SEÑOR en su angustia, los libró de sus aflicciones.

14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

Los sacó de las tinieblas, y de la sombra de muerte; y rompió sus prisiones.

15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

Porque quebrantó las puertas de bronce, y desmenuzó los cerrojos de hierro.

17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

Los locos, a causa del camino de su rebelión; y a causa de sus maldades fueron afligidos,

18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

su alma abominó toda vianda; y llegaron hasta las puertas de la muerte.

19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

Mas clamaron al SEÑOR en su angustia; y los salvó de sus aflicciones.

20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

Envió su palabra, y los curó, y los libró de sus sepulturas.

21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

Y ofrezcan sacrificios de alabanza, y publiquen sus obras con júbilo.

23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

Los que descienden al mar en navíos, y hacen obra en las muchas aguas,

24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

ellos han visto las obras del SEÑOR, y sus maravillas en el mar profundo.

25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

El dijo, e hizo saltar el viento de la tempestad, que levanta sus ondas;

26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

suben a los cielos, descienden a los abismos; sus almas se derriten con el mal.

27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

Tiemblan, y titubean como borrachos, y toda su ciencia es perdida;

28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

claman al SEÑOR en su angustia, y los libra de sus aflicciones.

29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

Hace parar la tempestad en sosiego, y sus ondas cesan.

30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

Se alegran luego porque se reposaron; y él los guía al término de su voluntad.

31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; y en la reunión de ancianos lo alaben.

33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

El puso los ríos en desierto, y los manaderos de las aguas en sed;

34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

la tierra fructífera en salados; por la maldad de los que la habitan.

35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

Vuelve el desierto en estanques de aguas, y la tierra desierta en manaderos de agua.

36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

Y aposenta allí hambrientos, y aderezan allí ciudad para habitación;

37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

y siembran campos, y plantan viñas; y rinden fruto de aumento.

38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

Y los bendice, y se multiplican en gran manera; y no disminuye sus bestias.

39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

Y después son menoscabados, y abatidos de tiranía; de males y congojas.

40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

El derrama menosprecio sobre los príncipes, y les hace andar errados, vagabundos, sin camino.

41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

Y levanta al pobre de la pobreza, y vuelve las familias como ovejas.

42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

Vean los rectos, y alégrense; y toda maldad cierre su boca.

43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

¿Quién es sabio y guardará estas cosas, y entenderá las misericordias del SEÑOR?