< Psalmet 107 >

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.

< Psalmet 107 >