Psalmet 107

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

"Danket Jahwe, denn er ist gütig; / Ewig währt ja seine Huld!"

2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

So sollen sprechen Jahwes Erlöste, / Die er erlöst hat aus Feindeshand,

3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

Und die er gesammelt aus vielen Landen: / Von Ost und West, von Nord und Süd.

4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

Sie irrten vom Weg in der Wüste und Öde, / Eine Stadt als Wohnsitz fanden sie nicht.

5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

Sie litten Hunger und Durst: / Ihre Seele verzagte in ihnen.

6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

Da schrien sie zu Jahwe in ihrer Not: / Der riß sie heraus aus ihren Ängsten.

7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

Er führte sie auf ebnem Weg, / Daß sie kamen in eine wohnliche Stadt.

8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

Nun sollen sie Jahwe danken für seine Huld / Und für seine Wunder zum Segen der Menschen.

9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

Er hat ja die lechzende Seele gesättigt / Und die hungrige Seele mit Gutem gefüllt.

10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

Sie wohnten in Dunkel und Todesschatten, / Gefangen in Elend und Eisenbanden.

11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

Denn sie hatten Jahwes Worten getrotzt / Und den Rat des Höchsten verachtet.

12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

Drum beugte er auch durch Mühsal ihr Herz: / Nun sanken sie hin ohne Helfer.

13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

Da schrien sie zu Jahwe in ihrer Not: / Der machte sie frei aus ihren Ängsten.

14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

Er ließ sie aus Dunkel und Todesschatten, / Und ihre Fesseln zersprengte er.

15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

Nun sollen sie Jahwe danken für seine Huld / Und für seine Wunder zum Segen der Menschen.

16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

Denn er hat zerbrochen Türen von Erz / Und eiserne Riegel zerschlagen.

17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

Gottlose mußten ob sündigen Wandels / Und ob Übertretungen leiden:

18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

Jegliche Speise verabscheuten sie, / Und sie waren schon nahe den Pforten des Todes.

19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

Da schrien sie zu Jahwe in ihrer Not / Der machte sie frei aus ihren Ängsten.

20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

Er sandte sein Wort und heilte sie / Und ließ sie entrinnen aus ihren Gruben.

21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

Nun sollen sie Jahwe danken für seine Huld / Und für seine Wunder zum Segen der Menschen.

22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

Sie sollen bringen Opfer des Danks, / Seine Taten erzählen mit Jubel.

23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

Die mit Schiffen das Meer befuhren, / Ihren Handel trieben in großen Gewässern,

24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

Sie haben Jahwes Werk geschaut / Und seine Wunder im Meeresstrudel.

25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

Auf sein Wort brauste ein Sturmwind daher, / Der türmte empor die Wogen des Meers.

26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

Sie stiegen himmelan, bald fuhren sie in die Tiefe: / Ihre Seel verging in Weh.

27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

Sie schwankten und wankten wie Trunkne, / Und all ihre Weisheit war dahin.

28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

Da schrien sie zu Jahwe in ihrer Not, / Der führte sie aus ihren Ängsten.

29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

Er dämpfte den Sturm zum Säuseln, / Und stille schwiegen des Meeres Wogen.

30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

Da wurden sie froh, daß es ruhig geworden; / Er führte sie dann zum ersehnten Hafen.

31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

Nun sollen sie Jahwe danken für seine Huld / Und für seine Wunder zum Segen der Menschen.

32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

Ja sie sollen ihn preisen in der Gemeinde / Und im Ältestenrate ihn loben.

33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

Er machte auch Ströme zur Wüste / Und Wasserquellen zu dürrem Land,

34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

Fruchtbares Feld zur salzigen Steppe / Wegen der Bosheit seiner Bewohner.

35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

Er wandelte Wüsten in Wasserteiche / Und dürres Land in Wasserquellen.

36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

Dort machte er Hungrige seßhaft: / Sie bauten sich eine Wohnstadt.

37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

Sie besäten Äcker, pflanzten Weingärten / Und gewannen Ertrag an Frucht.

38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

Gott segnete sie: sie mehrten sich sehr, / Auch ihr Vieh ließ sich nicht vermindern.

39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

Doch manchmal nahmen sie ab und sanken dahin / Durch den Druck von Unglück und Kummer.

40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

Aber er, "der auf Fürsten Verachtung gießt / Und in wegloser Öde sie irren läßt" —

41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

Er hob die Armen aus Elend hervor / Und mehrte ihre Sippen wie Herden.

42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

Redliche sollen das sehn mit Freuden, / Doch alle Frevler müssen verstummen.

43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

Wer weise ist, der beachte dies / Und verstehe die Gnaden Jahwes!