Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Saa skal HERRENS genløste sige, de, han løste af Fjendens Haand
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
de led baade Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
og førte dem ad rette Vej, saa de kom til beboet By.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Thi han mætted den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
De sad i Mulm og Mørke, bundne i Pine og Jern,
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
fordi de havde staaet Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Raad.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Baand.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slaaer af Jern.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær;
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynde hans Gerninger.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
De for ud paa Havet i Skibe, drev Handel paa vældige Vande,
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
blev Vidne til HERRENS Gerninger, hans Underværker i Dybet;
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne taarnedes op;
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
skiftede Stormen til Stille, saa Havets Bølger tav;
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som bor der.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
der lader han sultne bo, saa de grunder en By at bo i,
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
tilsaar Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte paa Kvæg.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
De bliver faa og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
han udøser Haan over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENS Naade paa Sinde!
