Psalmet 106

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

¡Alaben al Señor! ¡Agradézcanle, porque es bueno! Su gran amor durará para siempre.

2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

¿Quién puede dar cuenta de todas las maravillas que el Señor ha hecho? ¿Quién puede darle toda la alabanza que merece?

3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

Felices son esos que tratan a la gente de forma justa, quienes siempre hacen lo correcto.

4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

Acuérdate de mi, por favor, cuando seas generoso con tu pueblo; piensa en mí cuando vengas a salvar.

5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

Déjame ver a tu pueblo escogido prosperar; déjame alegrarme juntamente con tu nación santa; déjame compartir tu gozo con los tuyos.

6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

Hemos pecado como nuestros antepasados. Nos hemos equivocado. Somos culpables.

7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

No prestaron atención a todas las cosas buenas que hiciste. No guardaron en su corazón cuánto los amabas, sino que eligieron rebelarse en el mar Rojo.

8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

Tanto así que los salvó por su carácter santo, y para mostrar su poder

9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

Él dio la orden al mar Rojo, y este se secó. Guió a su pueblo a través de la profundidad del mar como si fueran por el desierto.

10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

Los rescató de aquellos que lo odiaban; los salvó del poder de sus enemigos.

11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

El agua ahogó a sus enemigos, ni uno de ellos sobrevivió,

12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

Entonces su pueblo confió en lo que él había prometido, y cantó alabanzas a su nombre.

13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

Pero ellos olvidaron rápidamente lo que Dios había hecho por ellos, y no escucharon sus advertencias.

14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

Estaban llenos de ansias desesperadas en el desierto; provocaron a Dios en el desierto.

15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

Dios les dio lo que querían, pero también les envió una plaga.

16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

La gente se volvió celosa de Moisés, y de Aarón, los sacerdotes santos del Señor.

17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

La tierra se abrió y se tragó a Datán; sepultó a Abiram y a sus seguidores.

18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

Fuego ardiente se encendió en medio de ellos. Una llama que los quemó a todos.

19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

En el monte Sinaí elaboraron un becerro, se postraron ante un ídolo de metal.

20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

¡Reemplazaron su rey de gloria por un toro que comía yerba!

21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

Se olvidaron de Dios, su Salvador, quien había hecho cosas maravillosas en Egipto;

22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

obrando toda clase de milagros en la tierra de Cam, haciendo cosas maravillosas en el mar Rojo.

23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.

Y entonces dijo que iba a destruirlos, pero Moisés, su líder escogido, se colocó entre Dios y el pueblo para persuadirlo de nos destruirlos en su ira.

24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

Más tarde el pueblo se rehusó a entrar a la tierra prometida; no confiaron en que Él cumpliría lo que había prometido.

25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

Hablaban en sus tiendas sobre el Señor, y se rehusaron a obedecer lo que les había ordenado.

26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,

Entonces levantó su mano para hacerles una seria advertencia de que los destruiría en el desierto,

27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.

que dispersaría a sus descendientes entre las naciones, mandándolos a países lejanos.

28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

Proclamaron fidelidad a Baal Peor, y comieron alimento sacrificado a los muertos.

29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

Provocaron al Señor con lo que hicieron, haciéndolo enojar, y una plaga cayó sobre ellos.

30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

Pero Finees tomó un lugar por el Señor e intervino, y la plaga se detuvo.

31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

Ha sido considerado como un hombre que vivió con rectitud desde entonces hasta ahora, durante todas las generaciones.

32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

También hicieron airar al Señor en las aguas de Meribá, cuando las cosas se pusieron en contra de Moisés por culpa de ellos.

33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

Lo hicieron enfurecer tanto que habló sin pensar en el calor del momento.

34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

No destruyeron a los pueblos paganos como el Señor les había dicho,

35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

sino que en su lugar se unieron a ellos y adoptaron su estilo de vida.

36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

Adoraron a sus ídolos paganos que se convirtieron en una trampa para ellos.

37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

Incluso rindieron en sacrificio a sus hijos e hijas a esos demonios.

38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

Derramaron sangre de niños inocentes, sus propios hijos, sacrificándolos a los dioses de Canaán. Al hacerlo, mancharon la tierra con sangre.

39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

Incluso mancharon sus propias vidas con lo que hicieron: sus acciones fueron adulterio espiritual.

40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

Por eso el Señor se airó con su pueblo, odió a aquellos que le pertenecían.

41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

Y los entregó a las naciones paganas. Estos pueblos que los odiaban ahora se convirtieron en sus dirigentes.

42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

Sus enemigos los dominaron y los doblegaron con su poder.

43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

El Señor los rescató repetidas veces, pero ellos continuaron con sus actos rebeldes, hasta que fueron destruidos por sus propios pecados.

44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

Pero, a pesar de todo esto, el Señor fue movido por su sufrimiento; oyó sus lamentos quejumbrosos.

45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

Recordó el pacto que había hecho con ellos, y se contuvo por gran bondad y amor.

46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

Hizo que los pueblos que los habían capturado los trataran con misericordia.

47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

¡Sálvanos, Señor, Dios nuestro! reúnenos nuevamente de entre todas las naciones, para que podamos agradecerte y hablar de lo maravilloso que eres.

48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.

¡Cuán grande es el Señor, el Dios de Israel, quien vive por siempre y para siempre! ¡Todo el mundo diga “Amén”! ¡Alaben al Señor!