< Psalmet 106 >

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!

< Psalmet 106 >