< Psalmet 104 >

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Благослови, душе моя, Господа! Господи, Боже мій, Ти звеличився, зодягнувся у славу й велич.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Він огортається світлом, немов шатами; розстилає небеса, як покривало;
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
закладає на водах основи Своїх вишніх світлиць. Він робить хмари Своєю колісницею, крокує на крилах вітру.
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Він робить Своїми посланцями вітри, Своїми слугами – полум’я вогню.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
Він заклав землю на її основах, тому не похитнеться вона повік-віків!
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Ти вкрив її безоднею, мов одягом, на горах стояли води,
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
[та] від грізного крику Твого побігли вони, від голосу грому Твого пустилися навтіки.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
Піднялися були в гори вони та спустилися в долини, до місця, яке Ти влаштував для них.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Ти поклав межу, яку вони не перейдуть, не вкриють вони знову землі.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
Ти посилаєш води джерела в річища, між горами течуть вони,
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
напувають усіх звірів польових; [там] втамовують свою спрагу дикі віслюки.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
При [водах] тих живуть птахи небесні, з-поміж гілля подають голос.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Він напуває гори з вишніх світлиць Своїх. Від плоду діянь Твоїх насичується земля.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
Ти вирощуєш траву для худоби й збіжжя для потреб людини, щоб вивести їжу із землі,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
і вино, що серце людське веселить, щоб сяяло обличчя від олії і хлібом зміцнилося серце людини.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Насичуються дерева Господні, кедри ліванські, які Він насадив.
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Там птахи в’ють гнізда, домівка лелеки – на кипарисах.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
Високі гори диким козлам належать, скелі – притулок даманів.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
Він створив місяць, щоб час визначати; сонце знає, коли йому заходити.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Ти наводиш темряву, і настає ніч, коли рухаються всі звірі лісові.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
Молоді леви ричать за здобиччю, просячи собі у Бога їжу.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
Сходить сонце – вони збираються разом і лягають у своє лігво.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Людина виходить на свою працю й на роботу свою аж до вечора.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
Які численні діяння Твої, Господи! Усе Ти мудро створив; земля наповнена створіннями Твоїми.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Ось море велике й просторе, там живина кишить без ліку, живі істоти – малі й великі.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
Там ходять кораблі, там цей Левіятан, якого Ти створив, щоб бавився він у морі.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
Усі вони очікують від Тебе, що Ти даси їм їжу своєчасно.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Ти даєш їм – вони приймають, відкриваєш руку Твою – насичуються благом.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Сховаєш обличчя Своє – вони бентежаться. Забираєш дух їхній – гинуть і повертаються в порох [земний].
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Пошлеш духа Свого – вони створюються, і Ти оновлюєш обличчя землі.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
Нехай буде слава Господня навіки, нехай радіє Господь діянням Своїм!
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
Він погляне на землю, і вона затремтить; торкнеться до гір, і вони задимлять.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
Я співатиму Господеві[усе] життя моє; співатиму Богові моєму, поки існую.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
Нехай буде приємним Йому мій роздум: я радітиму в Господі.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Нехай згинуть грішники із землі й нечестивих більше не буде. Благослови, душе моя, Господа! Алілуя!

< Psalmet 104 >