Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Yabi Ubangiji, ya raina. Ya Ubangiji Allahna, kana da girma ƙwarai; kana saye da daraja da ɗaukaka.

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Ubangiji ya naɗe kansa da haske kamar riga ya shimfiɗa sammai kamar tenti

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

ya kafa ginshiƙan ɗakin samansa a kan ruwaye. Ya maido da gizagizai suka zama keken yaƙinsa yana hawa a kan fikafikan iska.

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Ya mai da iska suka zama’yan saƙonsa harsunan wuta kuma bayinsa.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Ya kafa duniya a kan tussanta; ba za a iya matsar da ita ba.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

Ka rufe ta da zurfi kamar da riga ruwaye sun tsaya a bisa duwatsu.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

Amma a tsawatawarka ruwaye suka gudu da jin ƙarar tsawanka suka ruga da gudu;

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

suka gudu a bisa duwatsu, suka gangara zuwa cikin kwaruruka, zuwa wurin da ka shirya musu.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Ka kafa iyakar da ba a iya tsallakawa; ba za su ƙara rufe duniya ba.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Ya sa maɓulɓulai suka zuba ruwa cikin kwaruruka; yana gudu tsakanin duwatsu.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Suna ba da ruwa ga dukan namun jeji; jakunan jeji suna kashe ƙishirwansu.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Tsuntsaye sarari suna sheƙunansu kusa da ruwan; suna rera cikin rassa.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Yana wa duwatsu banruwa daga ɗakinsa na sama; ƙasa tana ƙoshiya da amfanin aikinsa.

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Yana sa ciyawa tă yi girma saboda shanu, tsire-tsire domin mutum ya nome, suna fid da abinci daga ƙasa,

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

ruwan inabi yakan sa zuciyar mutum tă yi murna, mai kuwa yakan sa fuska tă yi haske, abinci kuma da yake riƙe zuciyarsa.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Ana yi wa itatuwan Ubangiji banruwa sosai, al’ul na Lebanon da ya shuka.

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

A can tsuntsaye suke sheƙunnansu; shamuwa tana da gidanta a itatuwan fir.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

Manyan duwatsu na awakin jeji ne; tsagaggun duwatsun mafaka ne ga rema.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Wata ne ke ƙididdigar lokuta, rana kuma ta san sa’ad da za tă fāɗi.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Ka yi duhu, sai ya zama dare, sai dukan namun jeji a kurmi suka fito a maƙe.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Zakoki sun yi ruri sa’ad da suke farauta suna kuma neman abincinsu daga Allah.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Rana ta fito, sai suka koma shiru; suka koma suka kwanta a kogwanninsu.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

Mutum yakan tafi aikinsa, zuwa wurin aikinsa har yamma.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

Ina misalin yawan aikinka, ya Ubangiji! Cikin hikima ka yi su duka; duniya ta cika da halittunka.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Akwai teku, babba da kuma fāɗi, cike da halittun da suka wuce ƙirga, abubuwa masu rai babba da ƙarami.

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

A can jiragen ruwa suna kai komo, kuma dodon ruwan da ka yi, yă yi wasa a can.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Waɗannan duka suna dogara gare ka don ka ba su abincinsu a daidai lokaci.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Sa’ad da ba su da shi, sai su tattara shi; sa’ad da ka buɗe hannunka, sukan ƙoshi da abubuwa masu kyau.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Sa’ad da ka ɓoye fuskarka, sai su razana; sa’ad da ka ɗauke numfashinsu, sai su mutu su kuma koma ga ƙura.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Sa’ad da ka aika da Ruhunka, sai su halittu, su kuma sabunta fuskar duniya.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Bari ɗaukakar Ubangiji ta dawwama har abada; bari Ubangiji yă yi farin ciki cikin aikinsa,

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

shi wanda ya dubi duniya, sai ta razana, wanda ya taɓa duwatsu, sai suka yi hayaƙi.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Zan rera ga Ubangiji dukan raina; zan rera yabo ga Allahna muddin ina raye.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Bari tunanina yă gamshe shi, yayinda nake farin ciki a cikin Ubangiji.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Amma bari masu zunubi su ɓace daga duniya mugaye kuma kada a ƙara ganinsu. Yabi Ubangiji, ya raina. Yabi Ubangiji.