Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Segne, Jehovah, meine Seele! Jehovah, mein Gott, Du bist sehr groß. Majestät und Ehre hast Du angezogen!

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Er umhüllt Sich mit Licht wie mit einem Gewand, Er spannt die Himmel aus wie einen Teppich.

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

Er zimmert mit Wassern Seine Söller, setzt dichte Wolken zu Seinem Wagen und geht auf den Flügeln des Windes einher.

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Er macht zu Seinen Boten die Winde, zu Seinen Dienern flammend Feuer.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Er hat die Erde auf ihre Grundlagen gegründet, daß sie nicht wankt in Ewigkeit und immerfort.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

Mit dem Abgrund hast Du sie bedeckt, wie mit einem Anzug; die Wasser stehen auf den Bergen.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

Vor Deinem Drohen fliehen sie, enteilen vor der Stimme Deines Donners.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

Die Berge steigen auf, die Talgründe sinken hernieder zum Ort, den Du für sie gegründet hast.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Du setztest eine Grenze, die sie nicht überschreiten; sie kehren nicht zurück, die Erde zu bedecken.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Er sendet Quellen in die Bachtäler; zwischen den Bergen gehen sie.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Sie tränken alle wilden Tiere des Gefildes; Waldesel löschen ihren Durst.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Des Himmels Gevögel wohnen an ihnen, aus dem Gezweig geben sie ihre Stimme hervor.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Von Seinen Söllern aus tränkt Er die Berge, von Seiner Werke Frucht wird satt die Erde;

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Er läßt Gras sprossen für das Vieh und Kraut zum Dienst des Menschen, damit er Brot herausbringe aus der Erde.

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

Und Wein macht fröhlich des Menschen Herz; daß von Öl sein Antlitz glänze und Brot das Herz des Menschen labe.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Jehovahs Bäume werden satt, die Zedern Libanons, die Er gepflanzt.

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

Daselbst nisten die Vögel; der Storch hat sein Haus auf Tannen.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

Die hohen Berge sind der Gemsen, der Kaninchen Schirm die Felsenklippen.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Er hat den Mond gemacht für die bestimmten Festzeiten, die Sonne weiß ihren Niedergang.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Du setzest Finsternis und es wird Nacht; da kriechen hervor alle wilden Tiere des Waldes.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Die jungen Löwen brüllen nach dem Zerfleischen, und suchen von Gott ihre Speise.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Die Sonne geht auf, sie sammeln sich und lagern sich in ihren Wohnstätten.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

Der Mensch geht aus an sein Werk, und zu seinem Dienst bis an den Abend.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

Wie viel sind Deiner Werke, o Jehovah, sie alle hast mit Weisheit Du gemacht. Voll ist die Erde Deines Besitztums.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Da ist das Meer, groß und weit zu beiden Händen, dort sind Kriechtiere auch ohne Zahl, kleine Getiere und große.

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

Da gehen Schiffe, der Leviathan, den Du gebildet, um darin zu scherzen.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Sie alle warten auf Dich, daß Du ihnen ihre Speise gebest zu seiner Zeit.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Du gibst ihnen, sie lesen auf, Du tust Deine Hand auf, sie werden mit Gutem gesättigt.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Du verbirgst Dein Angesicht, sie sind bestürzt, Du raffst ihren Geist weg, sie verscheiden und kehren zu ihrem Staub zurück.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Sendest Du Deinen Geist aus, sind sie geschaffen, und Du erneuerst das Angesicht des Bodens.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Jehovahs Herrlichkeit sei in Ewigkeit. Es sei fröhlich Jehovah in Seinen Werken.

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Er blickt zur Erde, und sie bebt. Er rührt die Berge an, und sie rauchen.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

In meinem Leben will ich Jehovah singen, will Psalmen singen meinem Gott, weil ich bin.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Es möge Ihm genehm sein mein Nachsinnen! Ich will fröhlich sein in Jehovah.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Möchten die Sünder ein Ende nehmen von der Erde, und die Ungerechten nicht mehr sein! Segne Jehovah, meine Seele! Hallelujah!