Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Lobe den HERRN, meine Seele! HERR, mein Gott, du bist sehr groß; mit Pracht und Majestät bist du angetan,

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

du, der in Licht sich hüllt wie in ein Gewand, der den Himmel ausspannt wie ein Zelt,

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

der sich seinen Söller zimmert aus Wasser, Wolken zu seinem Wagen macht und auf den Fittichen des Windes einherfährt,

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

der Winde zu seinen Boten macht, Feuerflammen zu seinen Dienern.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Er hat die Erde auf ihre Grundfesten gestützt, daß sie nimmermehr wanken wird.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

Mit der Flut decktest du sie wie mit einem Kleid; die Wasser standen über den Bergen;

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

aber vor deinem Schelten flohen sie, von deiner Donnerstimme wurden sie verscheucht.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

Berge stiegen empor, Täler senkten sich zu dem Ort, welchen du ihnen gesetzt hast.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Du hast den Wassern eine Grenze gesetzt, die sie nicht überschreiten sollen; sie dürfen die Erde nicht wiederum bedecken.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Du lässest Quellen entspringen in den Tälern; sie fließen zwischen den Bergen hin;

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

sie tränken alle Tiere des Feldes; die Wildesel löschen ihren Durst.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Über ihnen wohnen die Vögel des Himmels; die lassen aus dem Dickicht ihre Stimme erschallen.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Du tränkst die Berge von deinem Söller herab; von der Frucht deiner Werke wird die Erde satt.

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Du lässest Gras wachsen für das Vieh und Pflanzen, die der Mensch bearbeiten soll, um Nahrung aus der Erde zu ziehen;

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

und damit der Wein des Menschen Herz erfreue und seine Gestalt schön werde vom Öl und das Brot das Herz des Menschen stärke.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Die Bäume des HERRN trinken sich satt, die Zedern Libanons, die er gepflanzt hat,

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

woselbst die Vögel nisten und der Storch, der die Zypressen bewohnt.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

Die hohen Berge sind für die Steinböcke, die Felsenklüfte sind der Klippdachsen Zuflucht.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Er hat den Mond für bestimmte Zeiten gemacht; die Sonne weiß ihren Untergang.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Schaffst du Finsternis, und wird es Nacht, so regen sich alle Tiere des Waldes.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Die jungen Löwen brüllen nach Raub und verlangen ihre Nahrung von Gott.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Geht die Sonne auf, so ziehen sie sich zurück und legen sich in ihre Höhlen;

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

der Mensch aber geht aus an sein Tagewerk, an seine Arbeit bis zum Abend.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

HERR, wie sind deiner Werke so viel! Du hast sie alle weislich geordnet, und die Erde ist voll deiner Geschöpfe.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Da ist das Meer, so groß und weit ausgedehnt; darin wimmelt es ohne Zahl, kleine Tiere samt großen;

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

da fahren die Schiffe; der Leviatan, den du gemacht hast, um darin zu spielen.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Sie alle warten auf dich, daß du ihnen ihre Speise gebest zu seiner Zeit;

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

wenn du ihnen gibst, so sammeln sie; wenn du deine Hand auftust, so werden sie mit Gut gesättigt;

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

verbirgst du dein Antlitz, so erschrecken sie; nimmst du ihren Odem weg, so vergehen sie und werden wieder zu Staub;

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

sendest du deinen Odem aus, so werden sie erschaffen, und du erneuerst die Gestalt der Erde.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Die Herrlichkeit des HERRN währe ewig! Möge der HERR Freude erleben an seinen Werken!

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Blickt er die Erde an, so zittert sie; rührt er die Berge an, so rauchen sie.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Ich will dem HERRN singen mein Leben lang, meinen Gott lobpreisen, solange ich noch bin.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Möge mein Gedicht ihm wohlgefallen! Ich freue mich am HERRN.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Möchten die Sünder von der Erde vertilgt werden und die Gottlosen nicht mehr sein! Lobe den HERRN, meine Seele! Hallelujah!