Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

De David lui-même. Bénis, mon âme, le Seigneur: Seigneur mon Dieu, votre magnificence a paru avec un grand éclat. Vous avez revêtu la louange et l’honneur;

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Couvert de lumière comme d’un vêtement; Etendant le ciel comme une tente;

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

Vous qui couvrez d’eaux sa partie la plus élevée, Qui montez sur un nuage, qui marchez sur les ailes des vents;

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Qui faites de vos anges des vents, et de vos ministres un feu brûlant;

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Qui avez fondé la terre sur sa base: elle ne sera pas ébranlée dans les siècles des siècles.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

L’abîme, comme un vêtement, l’enveloppe; des eaux s’élèveront au-dessus des montagnes.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

À votre réprimande elles s’enfuiront; à la voix de votre tonnerre, elles seront saisies d’une forte crainte.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

Des montagnes s’élèvent, et des champs s’abaissent dans le lieu que vous leur avez fixé.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

C’est vous qui avez posé aux eaux un terme qu’elles ne dépasseront pas, et elles ne reviendront pas couvrir la terre.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Vous lâchez des fontaines dans les vallons: au milieu des montagnes traverseront les eaux.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Toutes les bêtes de la campagne s’abreuveront; les onagres soupireront après elles dans leur soif.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Au-dessus les oiseaux du ciel habiteront: du milieu des rochers ils feront entendre leurs voix.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Vous arrosez les montagnes avec les eaux supérieures du ciel: du fruit de vos ouvrages la terre sera rassasiée;

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Vous produisez du foin pour les bêtes, et de l’herbe à l’usage des hommes, Afin que vous fassiez sortir du pain de la terre,

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

Et que le vin réjouisse le cœur de l’homme; Afin qu’il égaie son visage avec l’huile, et que le pain fortifie le cœur de l’homme.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Ils seront abondamment nourris, les arbres de la campagne et les cèdres du Liban qu’il a plantés;

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

Là des passereaux nicheront. Le nid du héron est le premier de tous;

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

De hautes montagnes servent de retraite aux cerfs; un rocher, de refuge aux hérissons.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Il a fait la lune pour marquer les temps; le soleil a connu son coucher.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Vous avez établi des ténèbres, et la nuit a été faite: c’est durant la nuit que feront leurs courses toutes les bêtes de la forêt.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Les petits des lions rugiront, cherchant une proie, et demandant à Dieu leur pâture.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Le soleil s’est levé, et ils se sont rassemblés; et ils se retireront dans leurs tanières.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

Alors l’homme sortira pour son ouvrage, et pour son travail jusqu’au soir.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

Combien magnifiques sont vos œuvres, Seigneur! Vous avez fait toutes choses avec sagesse: la terre est remplie de vos biens.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Cette mer est grande et spacieuse des deux côtés; là sont des reptiles sans nombre; Des animaux petits avec des grands;

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

Là des navires traverseront. Là est ce dragon, que vous avez formé pour s’y jouer:

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Tous attendent de vous que vous leur donniez la nourriture au temps voulu.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Vous leur donnant, ils recueilleront: vous ouvrant votre main, tous seront remplis de vos biens.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Mais, vous détournant votre face, ils seront troublés: vous leur ôterez le souffle, et ils périront et retourneront dans leur poussière.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Vous enverrez votre esprit, et ils seront créés; et vous renouvellerez la face de la terre.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Soit la gloire du Seigneur à jamais célébrée: le Seigneur se réjouira dans ses œuvres,

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Lui qui regarde la terre et la fait trembler; qui touche les montagnes, et elles fument.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Je chanterai le Seigneur pendant ma vie: je jouerai du psaltérion en l’honneur de mon Dieu, tant que j’existerai.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Qu’agréable lui soit ma parole: pour moi, je mettrai mes délices dans le Seigneur.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Que les pécheurs disparaissent de la terre, ainsi que les hommes iniques, en sorte qu’ils ne soient plus: bénis, mon âme, le Seigneur.