Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Psaume de David. O mon âme, bénis le Seigneur; Seigneur, ô mon Dieu, tu es très grand, tu es revêtu de gloire et de beauté.

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Tu es enveloppé de lumière comme d'un manteau; tu as tendu le ciel comme un tabernacle.

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

Il a fait des eaux le toit de ses plus hautes demeures; il a posé les nuées pour être son char; il marche sur les ailes des vents.

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Des esprits il fait ses anges, et ses serviteurs sont un feu ardent.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Il fonde la terre sur son axe; elle ne déviera pas dans les siècles des siècles.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

L'abîme, comme un vêtement, est son manteau, et les eaux s'arrêteront au- dessus des montagnes.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

Elles s'enfuiront, Seigneur, à tes reproches; elles auront peur, à la voix de ton tonnerre.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

Les montagnes sont montées et les plaines sont descendues au lieu que tu leur avais marqué.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Tu as posé des limites que les eaux ne passeront pas; elles ne reviendront plus couvrir la terre.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Le Seigneur a fait jaillir des sources dans les vallées; les eaux couleront entre les montagnes.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Elles abreuveront toutes les bêtes fauves des champs; les onagres les chercheront pour apaiser leur soif.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Au-dessus d'elles, les oiseaux du ciel feront leur nid; ils feront entendre leur chant du milieu des rochers.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Des lieux supérieurs, Dieu arrose les monts; la terre se rassasiera, Seigneur, du fruit de tes œuvres.

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Tu fais pousser l'herbe pour le bétail, et le fourrage pour le service des hommes, afin qu'ils en fassent sortir le blé de la terre.

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

Et le vin réjouit le cœur de l'homme; l'huile égaie son visage; le pain fortifie son cœur.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Les arbres des champs seront nourris de ces pluies, ainsi que les cèdres du Liban, qu'il a plantés.

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

C'est là que les passereaux feront leur nid, et la famille du héron, qui les surpasse de la tête.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

Les hauteurs des monts seront la demeure des cerfs, et les rochers l'asile du hérisson.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Dieu a créé la lune pour marquer le temps; le soleil sait où il doit se coucher.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Tu as fait les ténèbres, et la nuit est venue; c'est l'heure où toutes les bêtes fauves traversent la forêt.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Les lionceaux rugissent après leur proie, et cherchent les aliments que Dieu leur a donnés.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Mais le soleil se lève; et ils se réunissent, et ils vont dormir dans leur antre.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

Et l'homme s'en va à son travail, et il travaille jusqu'au soir.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

Que tes œuvres sont grandes, Seigneur; tu as fait toutes choses avec sagesse; la terre est pleine de tes créatures.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

La mer est profonde et spacieuse; des reptiles sans nombre y nagent, les petits avec les grands.

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

Des navires la sillonnent; et le dragon formé par vous, vient s'y jouer.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Tous espèrent en toi, pour que tu leur donne la nourriture au temps opportun.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Tu la leur donne, et ils la recueillent; tu ouvre la main, et ils sont tous remplis des dons de ta bonté.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Détournes-tu le visage, ils sont troublés; si tu leur ôtes le souffle, ils défailliront et retourneront à leur poussière.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Et si tu envoies ton Esprit, ils seront créés, et tu renouvelleras la face de la terre.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Que la gloire du Seigneur soit éternelle; le Seigneur se complaira dans ses œuvres.

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Il regarde la terre, et la fait trembler; il touche les monts, et ils fument.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Je chanterai le Seigneur toute ma vie; je chanterai mes psaumes à Dieu, tant que j'existerai.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Puisse ma voix lui être douce, et moi je me réjouirai dans le Seigneur.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Puissent les pécheurs et les méchants défaillir sur la terre, et qu'ils ne soient plus! mon âme, bénis le Seigneur!