Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, you are very great; you are clothed with honor and majesty.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Who cover yourself with light as with a garment: who stretch out the heavens like a curtain:
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Who lays the beams of his chambers in the waters: who makes the clouds his chariot: who walks on the wings of the wind:
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Who makes his angels spirits; his ministers a flaming fire:
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
You covered it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
At your rebuke they fled; at the voice of your thunder they hurried away.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which you have founded for them.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
You have set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
He sends the springs into the valleys, which run among the hills.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
He waters the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of your works.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
He causes the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine that makes glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengthens man’s heart.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he has planted;
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He appointed the moon for seasons: the sun knows his going down.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
You make darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
The sun rises, they gather themselves together, and lay them down in their dens.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goes forth to his work and to his labor until the evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
O LORD, how manifold are your works! in wisdom have you made them all: the earth is full of your riches.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There go the ships: there is that leviathan, whom you have made to play therein.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
These wait all on you; that you may give them their meat in due season.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
That you give them they gather: you open your hand, they are filled with good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
You hide your face, they are troubled: you take away their breath, they die, and return to their dust.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
You send forth your spirit, they are created: and you renew the face of the earth.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
He looks on the earth, and it trembles: he touches the hills, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless you the LORD, O my soul. Praise you the LORD.
