Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
My soule, prayse thou the Lord: O Lord my God, thou art exceeding great, thou art clothed with glorie and honour.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Which couereth himselfe with light as with a garment, and spreadeth the heauens like a curtaine.
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Which layeth the beames of his chambers in the waters, and maketh the cloudes his chariot, and walketh vpon the wings of the winde.
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Which maketh his spirits his messengers, and a flaming fire his ministers.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
He set the earth vpon her foundations, so that it shall neuer moue.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Thou coueredst it with the deepe as with a garment: the waters woulde stand aboue the mountaines.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
But at thy rebuke they flee: at the voyce of thy thunder they haste away.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
And the mountaines ascend, and the valleis descend to the place which thou hast established for them.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
But thou hast set them a bounde, which they shall not passe: they shall not returne to couer the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
He sendeth the springs into the valleis, which runne betweene the mountaines.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They shall giue drinke to all the beasts of the fielde, and the wilde asses shall quench their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
By these springs shall the foules of the heauen dwell, and sing among the branches.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
He watereth the mountaines from his chambers, and the earth is filled with the fruite of thy workes.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
He causeth grasse to growe for the cattell, and herbe for the vse of man, that he may bring forth bread out of the earth,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine that maketh glad the heart of man, and oyle to make the face to shine, and bread that strengtheneth mans heart.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
The high trees are satisfied, euen the cedars of Lebanon, which he hath planted,
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
That ye birdes may make their nestes there: the storke dwelleth in the firre trees.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high mountaines are for the goates: the rockes are a refuge for the conies.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He appoynted the moone for certaine seasons: the sunne knoweth his going downe.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou makest darkenesse, and it is night, wherein all the beastes of the forest creepe forth.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The lions roare after their praye, and seeke their meate at God.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
When the sunne riseth, they retire, and couche in their dennes.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Then goeth man forth to his worke, and to his labour vntill the euening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
O Lord, howe manifolde are thy workes! in wisdome hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
So is this sea great and wide: for therein are things creeping innumerable, both small beastes and great.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There goe the shippes, yea, that Liuiathan, whom thou hast made to play therein.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
All these waite vpon thee, that thou maiest giue them foode in due season.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Thou giuest it to them, and they gather it: thou openest thine hand, and they are filled with good things.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
But if thou hide thy face, they are troubled: if thou take away their breath, they dye and returne to their dust.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Againe if thou send forth thy spirit, they are created, and thou renuest the face of the earth.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
Glory be to the Lord for euer: let the Lord reioyce in his workes.
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
He looketh on the earth and it trembleth: he toucheth the mountaines, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing vnto the Lord all my life: I will prayse my God, while I liue.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
Let my wordes be acceptable vnto him: I will reioyce in the Lord.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Let the sinners be consumed out of the earth, and the wicked till there be no more: O my soule, prayse thou the Lord. Prayse ye the Lord.
