Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Escucha mi oración, oh Yavé, Y llegue mi clamor a Ti.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia. Inclina a mí tu oído. El día cuando te invoco apresúrate a responderme.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Porque mis días se disuelven como humo, Y mis huesos arden como una chimenea.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mi corazón está herido. Se marchita como la hierba. En verdad olvido comer mi pan.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Por la voz de mi gemido Mis huesos se pegaron a mi carne.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Soy semejante a la lechuza del desierto. Soy como un búho de las soledades.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Estoy desvelado. Me siento como pájaro solo en un tejado.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mis enemigos me afrentan todo el día. Los que contra mí se enfurecen Se conjuraron contra mí.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

He comido cenizas como pan Y mezclado mi bebida con lágrimas

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

A causa de tu indignación y de tu ira, Porque me levantaste y me lanzaste.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mis días son una sombra que se prolonga, Y me marchito como hierba.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Pero Tú, oh Yavé, permaneces para siempre, Y tu Nombre por todas las generaciones.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Te levantarás, tendrás misericordia de Sion, Porque es tiempo de tener compasión de ella, Pues llegó el tiempo señalado.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Ciertamente tus esclavos hallan deleite en sus piedras, Y tienen compasión del polvo de ella.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Así las naciones temerán al Nombre de Yavé, Y todos los reyes de la tierra [temerán] tu gloria.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Porque Yavé habrá edificado a Sion Será visto en su gloria.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Ha considerado la oración de los desposeídos, Y no habrá despreciado su ruego.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Esto será escrito para la generación venidera, Para que un pueblo que está aún por nacer alabe a YA,

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Porque miró desde lo alto de su Santuario. Desde el cielo Yavé miró a la tierra

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Para escuchar el gemido de los presos, Para libertar a los sentenciados a muerte.

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Que digan en Sion la fama de Yavé Y su alabanza en Jerusalén,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Cuando los pueblos y reinos sean juntamente congregados, Para servir a Yavé.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Él debilitó mi fuerza en el camino. Acortó mis días.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Digo: Oh ʼEL mío, no me levantes en la mitad de mis días. Tus años son por todas las generaciones.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Desde la antigüedad fundaste la tierra, Y los cielos son obra de sus manos.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ellos perecerán, Pero Tú permaneces. Todos ellos se desgastarán como una ropa, Como una ropa los cambiarás, Y pasarán.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Pero Tú eres el mismo, Y tus años no tendrán fin.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Los hijos de tus esclavos vivirán seguros, Y sus descendientes serán establecidos delante de Ti.