Psalmet 102
1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони ко мне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе, скоро услышь меня;
3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
Дни мои - как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, - ибо пришло время;
14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
И убоятся народы имени Господня, и все цари земные - славы Твоей.
16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущее восхвалит Господа,
19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрел Господь на землю,
20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его - в Иерусалиме,
22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.
когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твои лета в роды родов.
25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
В начале Ты, Господи, основал землю, и небеса - дело Твоих рук;
26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и, как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
но Ты - тот же, и лета Твои не кончатся.
28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.
Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.
