Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Gebet eines Elenden, wenn er verschmachtet und seine Klage vor Jehova ausschüttet. Jehova, höre mein Gebet, und laß zu dir kommen mein Schreien!

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage meiner Bedrängnis; neige zu mir dein Ohr; an dem Tage, da ich rufe, erhöre mich eilends!

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Denn wie Rauch entschwinden meine Tage, und meine Gebeine glühen wie ein Brand.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Wie Kraut ist versengt und verdorrt mein Herz, daß ich vergessen habe, mein Brot zu essen.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Ob der Stimme meines Seufzens klebt mein Gebein an meinem Fleische.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Ich gleiche dem Pelikan der Wüste, bin wie die Eule der Einöden.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Ich wache, und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dache.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Den ganzen Tag höhnen mich meine Feinde; die wider mich rasen, schwören bei mir.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Denn Asche esse ich wie Brot, und meinen Trank vermische ich mit Tränen

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

vor deinem Zorn und deinem Grimm; denn du hast mich emporgehoben und hast mich hingeworfen.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Meine Tage sind wie ein gestreckter Schatten, und ich verdorre wie Kraut.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Du aber, Jehova, bleibst auf ewig, und dein Gedächtnis ist von Geschlecht zu Geschlecht.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Du wirst aufstehen, wirst dich Zions erbarmen; denn es ist Zeit, es zu begnadigen, denn gekommen ist die bestimmte Zeit;

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

denn deine Knechte haben Gefallen an seinen Steinen und haben Mitleid mit seinem Schutt.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Und die Nationen werden den Namen Jehovas fürchten, und alle Könige der Erde deine Herrlichkeit.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Denn Jehova wird Zion aufbauen, wird erscheinen in seiner Herrlichkeit;

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Er wird sich wenden zum Gebete des Entblößten, und ihr Gebet wird er nicht verachten.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Das wird aufgeschrieben werden für das künftige Geschlecht; und ein Volk, das erschaffen werden soll, wird Jehova loben.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Denn er hat herniedergeblickt von der Höhe seines Heiligtums, Jehova hat herabgeschaut vom Himmel auf die Erde,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

um zu hören das Seufzen des Gefangenen, um zu lösen die Kinder des Todes;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

damit man den Namen Jehovas verkündige in Zion, und in Jerusalem sein Lob,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

wenn die Völker sich versammeln werden allzumal, und die Königreiche, um Jehova zu dienen.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Er hat meine Kraft gebeugt auf dem Wege, hat verkürzt meine Tage.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Ich sprach: Mein Gott, nimm mich nicht hinweg in der Hälfte meiner Tage! Von Geschlecht zu Geschlecht sind deine Jahre.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Sie werden untergehen, du aber bleibst; und sie alle werden veralten wie ein Kleid; wie ein Gewand wirst du sie verwandeln, und sie werden verwandelt werden;

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Du aber bist derselbe, und deine Jahre enden nicht.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Die Söhne deiner Knechte werden wohnen, und ihr Same wird vor dir feststehen.