Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Prière de l'affligé, lorsqu'il est accablé et qu'il déverse sa plainte devant Yahvé. Entends ma prière, Yahvé! Laisse mon cri venir à toi.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse. Tourne ton oreille vers moi. Répondez rapidement dans la journée lorsque j'appelle.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours se consument comme de la fumée. Mes os sont brûlés comme une torche.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mon cœur est flétri comme l'herbe, il est desséché, car j'oublie de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

A cause de la voix de mes gémissements, mes os collent à ma peau.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je suis comme un pélican du désert. Je suis devenu comme un hibou des lieux déserts.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Je veille, et je suis devenu comme un moineau qui est seul sur le toit.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mes ennemis m'outragent tout le jour. Ceux qui sont en colère contre moi utilisent mon nom comme une malédiction.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Car j'ai mangé de la cendre comme du pain, et j'ai mélangé ma boisson avec des larmes,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

à cause de ton indignation et de ta colère; car tu m'as pris et jeté au loin.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours sont comme une longue ombre. Je me suis flétri comme l'herbe.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Yahvé, tu demeures à jamais; ta renommée perdure à travers les générations.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te lèveras et tu auras pitié de Sion, car il est temps d'avoir pitié d'elle. Oui, le moment est venu.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car tes serviteurs prennent plaisir à ses pierres, et ayez pitié de sa poussière.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Ainsi les nations craindront le nom de Yahvé, tous les rois de la terre, ta gloire.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Car Yahvé a rebâti Sion. Il est apparu dans sa gloire.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Il a répondu à la prière des indigents, et n'a pas méprisé leur prière.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Ceci sera écrit pour la génération à venir. Un peuple qui sera créé louera Yah,

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

car il a regardé du haut de son sanctuaire. Du ciel, Yahvé a vu la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

pour entendre les gémissements du prisonnier, pour libérer ceux qui sont condamnés à mort,

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

afin que les hommes proclament le nom de Yahvé dans Sion, et ses louanges à Jérusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

quand les peuples seront rassemblés, les royaumes, pour servir Yahvé.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Il a affaibli ma force le long du parcours. Il a raccourci mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

J'ai dit: « Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours. Vos années sont à travers toutes les générations.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Dès longtemps, tu as posé les fondements de la terre. Les cieux sont l'œuvre de tes mains.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ils périront, mais toi tu persévéreras. Oui, ils s'useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Mais vous êtes les mêmes. Vos années n'auront pas de fin.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les enfants de tes serviteurs continueront. Leur progéniture sera établie devant toi. »