Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

“A prayer of the afflicted, when in deep distress he poureth out his complaint before the Lord.” Hear my prayer, O LORD! And let my cry come unto thee!

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Hide not thy face from me in the day of my trouble; Incline thine ear to me when I call! Answer me speedily!

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my life is consumed like smoke, And my bones burn like a brand.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

My heart is smitten and withered like grass; Yea, I forget to eat my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

By reason of my sighing, my bones cleave to my skin;

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am like the pelican of the wilderness; I am like an owl amid ruins.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I am sleepless; I am like a solitary bird upon the house-top.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

All the day long my enemies reproach me; They who rage against me curse by me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

For I eat ashes like bread, And mingle my drink with tears.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

On account of thine indignation and thy wrath; For thou hast lifted me up and cast me down!

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My life is like a declining shadow, And I wither like grass.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, O LORD! endurest for ever, And thy name from generation to generation!

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou wilt arise and have pity upon Zion, For the time to favor her, yea, the set time, is come.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For thy servants take pleasure in her stones; Yea, they have a regard for her dust.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Then shall the nations fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

For Jehovah will build up Zion; He will appear in his glory.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

He will regard the prayer of the destitute, And not despise their supplication.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

This shall be written for the generation to come, That the people to be born may praise Jehovah.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

For he looketh down from his holy height, From heaven doth he cast his eye upon the earth,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

To listen to the sighs of the prisoner. To release those that are doomed to death;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

That they may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When the nations are assembled together, And the kingdoms to serve Jehovah.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He hath weakened my strength on the way, He hath shortened my days.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

I say, O my God! take me not away in the midst of my days! Thy years endure through all generations.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Of old hast thou laid the foundations of the earth, And the heavens are the work of thy hands;

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, And they shall be changed;

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou art the same, And thy years have no end.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy servants shall dwell securely, And their posterity shall be established before thee.