Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

“A prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out before the Lord his complaint.” O Lord, hear my prayer, and let my cry come unto thee.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Hide not thy face from me on the day when I am distressed; incline unto me thy ear; on the day when I call, answer me speedily.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my days vanish in smoke, and my bones are burning like a hearth.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Struck [by heat] like the herb and dried up is my heart; for I forget to eat my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Because of the voice of my groaning my bones cleave to my flesh.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am like the pelican of the wilderness: I am become like the owl amid ruins.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I watch, and I am become like a [night-]bird sitting alone upon the housetop.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

All the day my enemies reproach me: they that mock me swear by me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

For ashes do I eat like bread, and my drink I mingle with weeping;

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Because of thy indignation and thy wrath; for thou hadst lifted me up, and hast cast me down.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My days are like a shadow that declineth; and like the herb I wither.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, O Lord, wilt sit enthroned for ever; and thy memorial is unto all generations.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou wilt indeed arise; thou wilt have mercy upon Zion; for it is time to favor her, for the appointed time is coming.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For thy servants hold dear her stones, and her very dust they cherish.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Then shall nations fear the name of the Lord, and all the kings of the earth thy glory:

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

When the Lord shalt have built up Zion, he appeareth in his glory;

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

[When] he hath regarded the prayer of the forsaken, and doth not despise their prayer.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

This shall be written down for the latest generation; and the people which shall be created shall praise the Lord.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

For he hath looked down from the height of his sanctuary; the Lord hath cast from heaven his view to the earth:

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

To hear the sighing of the prisoner; to loosen those that are doomed to death:

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

That men may proclaim in Zion the name of the Lord, and his praise in Jerusalem;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When people are gathered together, and kingdoms, to serve the Lord.—

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He hath weakened on the way my strength; he hath shortened my days.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

I will say, O my God! take me not away in the midst of my days: throughout all generations are thy years.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

In olden times didst thou lay the foundations of the earth; and the heavens are the work of thy hands.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

These will indeed perish, but thou wilt ever exist: yea, all of them will wear out like a garment; as a vesture wilt thou change them, and they will be changed;

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou art ever the same, and thy years will have no end.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy servants will dwell [securely], and their seed will be firmly established before thee.