Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Pakai kataona ngaiin! Kangeh nahi neisanpeh in.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Kei a kon in kiheimang hih’in, kahahsat phatleh khohsah tah’in neingaipeh in, kangaichat phatleh neihin gelkhoh in,

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Ajeh chu kahinkho hi meikhu bangin abeipai jitai, kagu kachang hi asadohji tai.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Kalungsung hi anadohjin hamhing bangin agolha jitai, chutengle chun kagilkel jong abeipaiji tai.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Ajeh chu lunggim a kakhoisat sat jeh’in kavun le kagu hobou kahitai.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Keima neldi gam a sumbupi toh kabangtai, gamlatah gamthip gam a sumbupi noutoh kabangtai.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Keima kahah khovahjin, inting vumma vacha changkhat seh lunghel tah-a um kabange.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Kagal miten sun nilhu in eitaitom jingun, amahon eisamseuvin eitaitom jingun ahi.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Keima buneh jong nen eh jeng ahitai. Kadon na sunga jong kamitlhi alonglut tai.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Nalunghan le lungphatmo nachun eiin eiman tum in eipaidoh tai.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Kahinkho hi nilhah lang nilep bangin achemang loijitai. Keima hampa bangin kagop lhaloi jitai.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Ahinla Pakai nangvang nalaltouna a natoujing ding ahi. Naminthan na akhang khanga chelhajing ding ahi.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Nangma hung kipat in natin Jerusalem hi nahin khoto ding ahi. Tuahi aman-u khohsah phat ahin, tuhi kitepna dungjui a mi kithopi phat ahi.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Ajeh chu namiten bang’a song jouse angailu uvin chuleh lamlenna vutvai hojeng jong angaisang’un ahi.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Chujouteng leh chitin namtin ten Pakai ang-a kithing thingding ahi,

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Ajeh chu Pakai in Jerusalem ahin thahsem kitding chutengle Ama aloupina-a hung kilang ding,

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Aman tahlelte taona ahin sanding Aman angaichat hou asanpehding ahi.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Khonunga khangthahho dinga kijihlut pehding hitia chu tua pengloulai hon Pakai chu ahin thangvah dingu ahi.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Pakai in van muntheng a kon a ahin vetsuh ding, Aman van'a kon a leiset hi ahin vetsuh ding

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

songkul tangte khoisatna ajahding thidinga themmo kichanho alha doh dinga,

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

hiteng chuleh Pakai minthanna chu Zion a lopna umding, chule Jerusalem a kithngvah ding ahi.

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Mihonpi tamtah chu ahung kikhopkhom tengleh lenggam hochu Pakai chibai boh a hungdiu ahi.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Aman kaban thahat akim laitah avolhun kahinkho asuchomtai.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Hinla keiman Ama kakouvin “Oh Pakai tonsot'a hingjing kakhandon laitah ahin kahinkho lahih’in.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Kum tamtah achetai, nangin hiche leiset leibul nana lhungdoh’in, van hohi nakhut tah’in nanasemdoh in,

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

hihojouse hung mangthah ding ahinlah nang tonsotna nahinjing ding ahi, amaho ponlui bangin hungvui lhantin, Nangin amaho chu von banga nakhelding chujouteng napai mangdiu ahi.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Hinla Pakai nangvang abang chu nahijingin ahi.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Nangma mite chate jouse lungmong a umdiu ahi. Achate chateho chu na-anga hung khanglen diu ahi.