Psalmet 10

1 O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

Why do thou stand afar off, O Jehovah? Why do thou hide thyself in times of trouble?

2 I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

In the pride of the wicked man the poor man is hotly pursued. Let them be taken in the devices that they have conceived.

3 sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

For the wicked man boasts of his heart's desire. And the greedy man renounces, yea, despises Jehovah.

4 I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

The wicked man, in the pride of his countenance, says, He will not require it. All his thoughts are, There is no God.

5 Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

His ways are profane at all times. Thy judgments are far above out of his sight. As for all his adversaries, he puffs at them.

6 Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

He says in his heart, I shall not be moved. To all generations I shall not be in adversity.

7 Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

His mouth is full of cursing and deceit and oppression. Under his tongue is mischief and iniquity.

8 Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

He sits in the lurking-places of the villages. In the covert places he murders the innocent man. His eyes are secretly set against the poor man.

9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

He lurks in secret as a lion in his covert. He lies in wait to catch the poor man. He catches the poor man when he draws him in his net.

10 Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

He crouches, he bows down, and helpless men fall by his strong men.

11 Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

He says in his heart, God has forgotten. He hides his face. He will never see it.

12 Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

Arise, O Jehovah, O God, lift up thy hand. Do not forget the poor.

13 Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

Why does the wicked man despise God, and say in his heart, Thou will not require it?

14 Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

Thou have seen. For thou behold mischief and spite, to repay with thy hand. The poor man commits himself to thee. Thou have been the helper of the fatherless.

15 Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

Break thou the arm of the sinner and the evil man. His wickedness shall be sought, and shall not be found.

16 Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

Jehovah is King forever and ever. The nations have perished out of his land.

17 O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

Jehovah, thou have heard the desire of the humble. Thou will prepare their heart, thou will cause thine ear to hear,

18 për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.

to judge the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may no more be terrible.