Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Para entender sabiduría y doctrina; para conocer las razones prudentes;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Para recibir el consejo de prudencia, justicia, y juicio y equidad;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Para dar sagacidad á los simples, y á los jóvenes inteligencia y cordura.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Oirá el sabio, y aumentará el saber; y el entendido adquirirá consejo;
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Para entender parábola y declaración; palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, y no desprecies la dirección de tu madre:
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, y collares á tu cuello.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, no consientas.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Si dijeren: Ven con nosotros, pongamos asechanzas á la sangre, acechemos sin motivo al inocente;
Los tragaremos vivos como el sepulcro, y enteros, como los que caen en sima; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Hallaremos riquezas de todas suertes, henchiremos nuestras casas de despojos;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Echa tu suerte entre nosotros; tengamos todos una bolsa:
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Hijo mío, no andes en camino con ellos; aparta tu pie de sus veredas:
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Porque sus pies correrán al mal, é irán presurosos á derramar sangre.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Porque en vano se tenderá la red ante los ojos de toda ave;
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, y á sus almas tienden lazo.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, [la cual] prenderá el alma de sus poseedores.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
La sabiduría clama de fuera, da su voz en las plazas:
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Clama en los principales lugares de concurso; en las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, y los burladores desearán el burlar, y los insensatos aborrecerán la ciencia?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Volveos á mi reprensión: he aquí yo os derramaré mi espíritu, y os haré saber mis palabras.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Por cuanto llamé, y no quisisteis; extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
Antes desechasteis todo consejo mío, y mi reprensión no quisisteis:
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
También yo me reiré en vuestra calamidad, y me burlaré cuando [os] viniere lo que teméis;
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, y vuestra calamidad llegare como un torbellino; cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Entonces me llamarán, y no responderé; buscarme han de mañana, y no me hallarán:
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Por cuanto aborrecieron la sabiduría, y no escogieron el temor de Jehová,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Ni quisieron mi consejo, y menospreciaron toda reprensión mía:
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Comerán pues del fruto de su camino, y se hartarán de sus consejos.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Porque el reposo de los ignorantes los matará, y la prosperidad de los necios los echará á perder.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Mas el que me oyere, habitará confiadamente, y vivirá reposado, sin temor de mal.
