Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Pregovori Salomona, Davidovega sina, Izraelovega kralja,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
da bi spoznali modrost in poučevanje, da bi zaznali besede razumevanja,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
da bi sprejeli poučevanje modrosti, pravice, sodbe in nepristranskost;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
da bi dali premetenost preprostemu, mladeniču spoznanje in preudarnost.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Moder človek bo slišal in bo povečal učenje in razumen človek se bo dokopal k modrim nasvetom,
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
da bo razumel pregovor in razlago, besede modrih in njihove temne izreke.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Strah Gospodov je začetek spoznanja, toda bedaki prezirajo modrost in poučevanje.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Moj sin, prisluhni poučevanju svojega očeta in ne zapusti postave svoje matere,
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
kajti ona bosta ornament milosti tvoji glavi in verižici okoli tvojega vratu.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Moj sin, če te grešniki privabljajo, ne privoli.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Če rečejo: »Pridi z nami, v zasedi prežimo na kri, brez razloga se tajno pritajimo za nedolžnega,
požrimo jih žive kakor grob in cele, kakor tiste, ki gredo dol v jamo. (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Našli bomo vse dragoceno imetje, svoje hiše bomo napolnili z ukradenim blagom.
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Svoj žreb vrzi med nas, vsi imejmo eno mošnjo.«
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Moj sin, ne hodi z njimi na pot, svoje stopalo zadrži pred njihovo stezo,
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
kajti njihova stopala tečejo k zlu in hitijo, da prelijejo kri.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Zagotovo je zaman razprostrta mreža v očeh katerekoli ptice.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
In oni prežijo v zasedi na svojo lastno kri, tajno se pritajijo za svoja lastna življenja.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Takšne so poti vsakega, ki je pohlepen dobička, ki odvzema življenje svojim lastnikom.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Modrost kliče zunaj, svoj glas izreka na ulicah,
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
kliče na glavnem kraju vrveža, v odprtinah velikih vrat, v mestu izreka svoje besede, rekoč:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
»Doklej boste, vi topi, ljubili topost? In se posmehljivci razveseljevali v svojem posmehovanju in bedaki sovražili spoznanje?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Obrnite se na moj opomin. Glejte, na vas bom izlila svojega duha, razglašala vam bom svoje besede.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Ker sem klicala, pa ste odklonili, iztegovala sem svojo roko, pa noben človek ni upošteval,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
temveč ste zaničevali vse moje svetovanje in niste hoteli mojega opomina,
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
se bom tudi jaz smejala ob vaši katastrofi, zasmehovala bom, ko pride vaš strah,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
ko prihaja vaš strah kakor opustošenje in vaše uničenje kakor vrtinčast veter, ko nad vas prihajata tegoba in tesnoba.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Tedaj se bodo obračali name, toda ne bom jim odgovorila, iskali me bodo zgodaj, toda ne bodo me našli,
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
ker so sovražili spoznanje in niso izbrali strahu Gospodovega.
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Ničesar niso hoteli od mojega nasveta. Prezirali so vsak moj opomin.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Zato bodo jedli od sadu svoje lastne poti in napolnjeni bodo s svojimi lastnimi naklepi.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Kajti odvračanje od preprostosti jih bo ubilo in uspevanje bedakov jih bo uničilo.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Toda kdorkoli me posluša, bo varno prebival in bo miren pred strahom zla.«
