Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Ordsprog av Salomo, Davids sønn, Israels konge.
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Av dem kan en lære visdom og tukt og å skjønne forstandige ord;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
av dem kan en motta tukt til klokskap og lære rettferdighet og rett og rettvishet;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
de kan gi de enfoldige klokskap, de unge kunnskap og tenksomhet.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Den vise skal høre på dem og gå frem i lærdom, og den forstandige vinne evne til å leve rett.
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Av dem kan en lære å forstå ordsprog og billedtale, vismenns ord og deres gåter.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Å frykte Herren er begynnelsen til kunnskap; visdom og tukt foraktes av dårer.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Hør, min sønn, på din fars tilrettevisning og forlat ikke din mors lære!
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
For de er en fager krans for ditt hode og kjeder om din hals.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Min sønn! Når syndere lokker dig, da samtykk ikke!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Når de sier: Kom med oss! Vi vil lure efter blod, sette feller for de uskyldige uten grunn;
vi vil sluke dem levende som dødsriket, med hud og hår, likesom det sluker dem som farer ned i graven; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
vi vil finne alle slags kostelig gods, fylle våre hus med rov;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
du skal få kaste lodd om det med oss, vi skal alle ha samme pung -
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
slå da ikke følge med dem, min sønn, hold din fot borte fra deres sti!
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
For deres føtter haster til det onde, og de er snare til å utøse blod;
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
til ingen nytte blir garnet utspent så alle fuglene ser det;
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
de lurer efter sitt eget blod, de setter feller for sig selv.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Så går det hver den som søker urettferdig vinning; den tar livet av sine egne herrer.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Visdommen roper høit på gaten, den lar sin røst høre på torvene;
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
på hjørnet av larmfylte gater roper den, ved portinngangene, rundt omkring i byen taler den og sier:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Hvor lenge vil I uforstandige elske uforstand og spotterne ha lyst til spott og dårene hate kunnskap?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Vend om og gi akt på min tilrettevisning! Da vil jeg la min ånd velle frem for eder, jeg vil kunngjøre eder mine ord.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Fordi jeg ropte, og I ikke vilde høre, fordi jeg rakte ut min hånd, og ingen gav akt,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
fordi I forsmådde alle mine råd og ikke vilde vite av min tilrettevisning,
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
så vil også jeg le når ulykken rammer eder, jeg vil spotte når det kommer som I reddes for,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
når det I reddes for, kommer som et uvær, og eders ulykke farer frem som en stormvind, når trengsel og nød kommer over eder.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Da skal de kalle på mig, men jeg svarer ikke; de skal søke mig, men ikke finne mig.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Fordi de hatet kunnskap og ikke vilde frykte Herren,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
fordi de ikke vilde vite av mitt råd og foraktet all min tilrettevisning,
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
derfor skal de ete frukten av sine gjerninger, og av sine onde råd skal de mettes.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
For de uforstandiges selvrådighet dreper dem, og dårenes trygghet ødelegger dem;
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
men den som hører på mig, skal bo trygt og leve i ro uten frykt for ulykke.
