Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Példabeszédei Salamonnak, Dávid fiának, Izraél királyának.
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Hogy tudjunk bölcsességet és oktatást, hogy értsük az értelmesség mondásait;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
hogy elfogadjunk belátásra való oktatást, igazságot, jogot és egyenességet;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
hogy adjanak az együgyűeknek okosságot, az ifjúnak tudást és meggondolást;
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
hallja a bölcs s gyarapodjék tanulságban, s az értelmes útmutatást szerezzen;
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
hogy értsünk példázatot s ékes beszédet, bölcsek szavait és rejtvényeiket.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Istenfélelem a tudás kezdete; bölcsességet és oktatást az oktalanok megvetnek.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Halljad, fiam, atyád oktatását és el ne hagyjad anyád tanítását;
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
mert kecses füzér azok fejednek és díszláncz a te nyakadnak.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Fiam, ha téged vétkesek csábítanak, ne engedj!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Ha azt mondják: jer velünk, leselkedjünk vérre, ólálkodjunk ártatlanra ok nélkül;
nyeljük el őket elevenen, mint az alvilág és egészen, mint a verembe szállókat; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
mindenféle drága vagyont találunk, megtöltjük házainkat zsákmánnyal;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
sorsodat veted közöttünk, egy zacskónk lesz mindnyájunknak:
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
fiam, ne járj az úton velük, tartsd vissza lábadat ösvényüktől;
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
mert lábaik rosszra futnak, és sietnek vért ontani.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Hisz hiába van kivetve a háló minden szárnyas szemei előtt.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Ők pedig a maguk vérére leselkednek, a maguk lelkére ólálkodnak.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Ilyenek útjai mindenkinek, ki nyerészkedést űz: gazdájának lelkét veszi az el.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Bölcsesség az utczán megszólal, a piaczokon hallatja hangját;
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
zajongó utczák sarkán hirdet, kapuk bejáratain, a városban mondja el mondásait:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Meddig, együgyűek, szeretitek az együgyűséget, s kívánják meg a csúfolók a csúfolást, és gyűlölik a balgák a tudást?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Fordulnátok feddésemre! Íme, ömleszteném nektek szellememet, tudatnám veletek szavaimat.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Mivel hívtalak, de ti vonakodtatok, kinyújtottam kezemet, de senki sem figyelt,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
elvetettétek minden tanácsomat és feddésemnek nem engedtetek:
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
én is nevetek majd szerencsétlenségteken, gúnyolódom, mikor eljő rettegéstek,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
mikor eljő mint zivatar a ti rettegéstek és szerencsétlenségtek mint szélvész érkezik, mikor jő reátok szorultság és szükség.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Akkor hívnak majd engem, de nem felelek, keresnek engem, de nem találnak meg;
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
mivelhogy gyűlölték a tudást a az istenfélelmet nem választották,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
nem engedtek tanácsomnak, megvetették minden feddésemet.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Egyenek hát az útjok gyümölcséből, s lakjanak jól a maguk tanácsaiból.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Mert az együgyűek megátalkodottsága megöli őket, s a balgák gondatlansága elveszti őket;
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
de a ki rám hallgat, bizton fog lakni s nyugodt lesz a veszedelem rettegésétől.
