Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
for af dem at faa Visdom og Undervisning, for at forstaa Forstandens Ord;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
for at modtage Undervisning i Klogskab, modtage Ret og Retfærdighed og Retvished;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
for at give de uvidende Vid, de unge Kundskab og Kløgt.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Hvo som er viis, høre til og gaa frem i Lærdom, og hvo som er forstandig, vinde Evne til at styre;
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
for at forstaa Ordsprog og Gaader, Vismænds Ord og deres mørke Taler.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Herrens Frygt er Begyndelse til Kundskab; Daarerne foragte Visdom og Undervisning.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Hør, min Søn! din Faders Undervisning, og forlad ikke din Moders Lov;
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
thi de ere en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Min Søn! naar Syndere lokke dig, da samtyk ikke!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Dersom de sige: Gak med os, vi ville lure efter Blod, vi ville efterstræbe den uskyldige, som er uden Sag;
vi ville, som Dødsriget, sluge dem levende, ja hele og holdne, som de, der nedfare i Hulen; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
vi ville finde alle Haande dyrebart Gods, vi ville fylde vore Huse med Rov;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
du skal tage din Lod iblandt os, vi ville alle sammen have een Pose:
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Min Søn! vandre ikke paa Vej med dem, hold din Fod tilbage fra deres Sti;
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
thi deres Fødder haste til ondt, og de skynde sig for at udøse Blod;
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
thi forgæves udspændes Garn for alle Fugles Øjne;
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
og de lure paa deres eget Blod, de efterstræbe deres eget Liv.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Saa ere enhvers Veje, som er hengiven til Gerrighed; den tager sine egne Herrers Liv.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Visdommen raaber udenfor, den opløfter sin Røst paa Gaderne;
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
paa Hjørnet af de befærdede Gader raaber den; ved Indgangene til Portene, i Staden, taler den sine Ord:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Hvor længe ville I uvidende elske Uvidenhed, og Spotterne have Lyst til Spot, og Daarer hade Kundskab?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Vender eder til min Revselse; se, jeg vil udgyde min Aand over eder, jeg vil kundgøre eder mine Ord.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Efterdi jeg raabte, og I vægrede eder, jeg udrakte min Haand, og ingen gav Agt;
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
og I lode alt mit Raad fare og vilde ikke vide af min Revselse:
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
Saa vil jeg, jeg selv le i eders Ulykke, jeg vil spotte, naar det kommer, som I frygte for;
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
naar det, som I frygte for, kommer som en Ødelæggelse, og eders Ulykke kommer som en Hvirvelvind, naar Angest og Trængsel kommer over eder:
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Da skulle de paakalde mig, men jeg skal ikke svare, de skulle søge mig, men ikke finde mig.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Fordi de hadede Kundskab og udvalgte ikke Herrens Frygt,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
fordi de ikke vilde vide af mit Raad, men foragtede al min Revselse:
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Saa skulle de æde Frugten af deres Veje og blive mætte af deres egne Raad.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Thi de uvidendes Frafald skal volde dem Død, og Daarers Tryghed skal ødelægge dem selv.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Men hvo mig lyder, skal bo tryggelig og være rolig, uden Frygt for det onde.
