Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Não clama porventura a sabedoria, e a inteligência não dá a sua voz?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Da banda das portas da cidade, à entrada da cidade, e à entrada das portas está gritando.

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Entendei, ó símplices, a prudência: e vós, loucos, entendei do coração.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Ouvi, porque falarei coisas excelentes: os meus lábios se abrirão para a equidade.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Porque a minha boca proferirá a verdade, e os meus lábios abominam a impiedade.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Em justiça estão todas as palavras da minha boca: não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Aceitai a minha correção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o ouro fino escolhido.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ela.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e acho a ciência dos conselhos.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, aborreço.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Por mim reinam os reis e os príncipes ordenam justiça.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Por mim dominam os dominadores, e príncipes, todos os juízes da terra.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Riquezas e honra estão comigo; como também opulência durável e justiça.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Melhor é o meu fruto do que o fino ouro e do que o ouro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo.

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus tesouros.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

O Senhor me possuiu no princípio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Desde a eternidade fui ungida, desde o princípio, antes do começo da terra.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Quando ainda não havia abismos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas de águas.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o princípio dos mais miúdos do mundo.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Quando preparava os céus, ai estava eu, quando compassava ao redor a face do abismo,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Quando afirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Quando punha ao mar o seu termo, para que as águas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Então eu estava com ele por aluno: e eu era cada dia as suas delícias, folgando perante ele em todo o tempo;

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Agora, pois, filhos, ouvi-me, porque bem-aventurados serão os que guardarem os meus caminhos.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Ouvi a correção, e sede sábios, e não a rejeiteis.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Bem-aventurado o homem que me dá ouvidos, velando às minhas portas cada dia, esperando às hombreiras das minhas entradas.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Mas o que pecar contra mim violentará a sua própria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.