Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

La sapienza non grida ella? e l’intelligenza non fa ella udire la sua voce?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Ella sta in piè al sommo dei luoghi elevati, sulla strada, ai crocicchi;

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

grida presso le porte, all’ingresso della città, nei viali che menano alle porte:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

“Chiamo voi, o uomini principali, e la mia voce si rivolge ai figli del popolo.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Imparate, o semplici, l’accorgimento, e voi, stolti, diventate intelligenti di cuore!

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Ascoltate, perché dirò cose eccellenti, e le mie labbra s’apriranno a insegnar cose rette.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Poiché la mia bocca esprime il vero, e le mie labbra abominano l’empietà.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Tutte le parole della mia bocca son conformi a giustizia, non v’è nulla di torto o di perverso in esse.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Son tutte piane per l’uomo intelligente, e rette per quelli che han trovato la scienza.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Ricevete la mia istruzione anziché l’argento, e la scienza anziché l’oro scelto;

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

poiché la sapienza val più delle perle, e tutti gli oggetti preziosi non la equivalgono.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Io, la sapienza, sto con l’accorgimento, e trovo la scienza della riflessione.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Il timore dell’Eterno è odiare il male; io odio la superbia, l’arroganza, la via del male e la bocca perversa.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

A me appartiene il consiglio e il buon successo; io sono l’intelligenza, a me appartiene la forza.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Per mio mezzo regnano i re, e i principi decretano ciò ch’è giusto.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Per mio mezzo governano i capi, i nobili, tutti i giudici della terra.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Io amo quelli che m’amano, e quelli che mi cercano mi trovano.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Con me sono ricchezze e gloria, i beni permanenti e la giustizia.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Il mio frutto e migliore dell’oro fino, e il mio prodotto val più che argento eletto.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Io cammino per la via della giustizia, per i sentieri dell’equità,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

per far eredi di beni reali quelli che m’amano, e per riempire i loro tesori.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

L’Eterno mi formò al principio de’ suoi atti, prima di fare alcuna delle opere sue, ab antico.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Fui stabilita ab eterno, dal principio, prima che la terra fosse.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Fui generata quando non c’erano ancora abissi, quando ancora non c’erano sorgenti rigurgitanti d’acqua.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Fui generata prima che i monti fossero fondati, prima ch’esistessero le colline,

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

quand’egli ancora non avea fatto né la terra né i campi né le prime zolle della terra coltivabile.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Quand’egli disponeva i cieli io ero là; quando tracciava un circolo sulla superficie dell’abisso,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

quando condensava le nuvole in alto, quando rafforzava le fonti dell’abisso,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

quando assegnava al mare il suo limite perché le acque non oltrepassassero il suo cenno, quando poneva i fondamenti della terra,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

io ero presso di lui come un artefice, ero del continuo esuberante di gioia, mi rallegravo in ogni tempo nel suo cospetto;

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

mi rallegravo nella parte abitabile della sua terra, e trovavo la mia gioia tra i figliuoli degli uomini.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Ed ora, figliuoli, ascoltatemi; beati quelli che osservano le mie vie!

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Ascoltate l’istruzione, siate savi, e non la rigettate!

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Beato l’uomo che m’ascolta, che veglia ogni giorno alle mie porte, che vigila alla soglia della mia casa!

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Poiché chi mi trova trova la vita, e ottiene favore dall’Eterno.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Ma chi pecca contro di me, fa torto all’anima sua; tutti quelli che m’odiano, amano la morte”.